Фазилатҳои ибодатҳо

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи дуъои аз хона берун рафтан ва чи фазлу бузурги дорад, ва инчунин подоше, ки Паёмбар (с) барои гуяндаи ин дуо ваъда додааст-ро, баён мекунад.

Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи моҳи Рамазон суҳбат карда, баён мекунад ки ин моҳ моҳи пурфайзу баракат ва саховатмандист. Худованд дар ин моҳ тамоми аҷру савобро чанд баробар зиёд карда дарҳои Ҷаннатро боз ва дарҳои Дузахро мебандад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи муборак будани моҳи шарифи Рамазон суҳбат мекунад.

Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи тақво ва истиқомат дар дин суҳбат карда баён мекунад, ки моҳи Рамазон моҳе аст ки дар он тақвои мусалмонон зиёд мегардад ва инчунин мусалмонон зиёдтар руй ба дини мубини Ислом меоранд.

Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи моҳи шарифи Рамазон суҳбат карда баён мекунад, ки Худованд гуноҳони бандагони тавбакунандаашро дар ин моҳи муборак мебахшад ва онҳоро табдил ба ҳасанот мекунад.

Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар бораи тавба кардан дар моҳи мубораки Рамазон суҳбат карда, мефармояд ки моҳи рамазон моҳи тавба аст, зеро Худованд тамоми дарҳои биҳиштро боз карда ва тамоми дарҳои дӯзахро баста аз бандагонаш мехоҳад ки тавба кунанд ва ба ибодати Парвардигори худ машғул шаванд.

Оё аҷру савоби садақа дар моҳи мубораки Рамазон аз дигар моҳҳо фарқ дорад? Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи аҷру савобе, ки Худованд барои садақа кунанда ва касоне ки дар моҳи рамазон закот медиҳанд, суханрони кардааст. Ва барои дарёфти ҷавоб лутфан ин наворро тамошо кунед.

Оё аҷру савоби намоз дар моҳи мубораки Рамазон аз дигар моҳҳо фарқ дорад? Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи аҷру савобе, ки Худованд барои намозхон дар моҳи рамазон ато мекунад суханрони кардааст. Ва барои дарёфти ҷавоб лутфан ин наворро тамошо кунед.

Оё аҷру савоби Умра дар моҳи мубораки Рамазон аз дигар моҳҳо фарқ дорад? Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи Умра кардан дар моҳи рамазон суханрони кардааст. Ва барои дарёфти ҷавоб лутфан ин наворро тамошо кунед.

Рамазон моҳи фурсатҳост, зеро Худованд дар ин моҳ барои бандагонаш фурсатҳоеро муяссар мекунад ки дар дигар моҳҳо нест, дар ин моҳ савоби ибодатҳо чанд баробар зиёд мешаванд ва шайтонҳо бо занҷирҳо баста мешаванд, то инки бандагони Худо аз ин моҳ барои касби ризо ва мағфирати Худованд баҳра баранд, пас ин моҳ моҳи амал ва ҷамъоварии савобу аҷр аст.

Аҷру савоби ибодатҳо дар моҳи рамазон дучанд гардида, балки баъзеаш чанд баробар зиёд мешавад, савоби намози нафли баробари намози фарзи мегардад. Ва Паёмбари Худо (с) ин моҳро бо ибодат мегузаронд ва хусусан даҳ рӯзи охирашро.

Худованд ваъдаҳои зиёде барои бандагони муъминаш намудааст, ки аз ҷумлаи он ваъдаҳо мағфират ва омурзиши гуноҳон аст.

Устод Муҳаммад Ансорӣ дар ин навор дар бораи ҳаҷ ва фарзияти он суҳбат мекунад, ва инчунин оятҳое, ки дар сураи Ҳаҷ бар ин маросими бузург таалуқ дорад тафсир ва тарҷума мекунад.

Моҳи рамазон моҳи бо арзишест. Дар ин моҳ дарҳои биҳишт боз мешавад ва дарҳои ҷаҳаннам баста мешавад. Моҳест, ки Аллоҳи муттаъол онро ба дигар моҳҳо бартарӣ дода ва Аллоҳи муттаъол ин неъматро ба бандагон дода, ки дари раҳмат ва ӯмеди наҷот аз оташро бар эшон боз кунад.