Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи навъҳои тавасул, ва яке аз ин навъҳо, ки тавасул ба номҳо ва сифатҳои Худованд мебошад, суханрони намудааст.

Ваҳдату шафқат ва хешутабори байни саҳоба ва аҳлу байти Паёмбар (с), ва мавқифи саҳоба дар ба ҷой овардани ҳуқуқи аҳли байт.

Се чизе аст, ки имкон надорад аз ғайри Худо хоста шавад: Талаби фарзанд, Талаби шифо, ва талаби Ҳидоят.

Се амале, ки бояд хос барои Худо анҷом дода шавад, онҳо: Назр, Қурбони ва Қасам хурдан аст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи тафриқа ва фитна андохтан дар байни мусалмонон суҳбат карда баён мекунад, ки ин кор бадтарини корҳост ва хеле ваъиди сахт аст барои фитнаандозон ва тафриқаандозон.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи марг ва ҳусни хотима суҳбат карда баён мекунад, ки бояд ҳар як мусалмон дар тоати Худованд бошад ва ҳамавақт дуо кунад, ки Худованд бо ҳусни хотима руҳи онро бигирад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи иттифоқ ва иттиҳод будани мусалмонон суҳбат карда баён мекунад, ки мусалмонон бояд ба ресмони Худованд бо ҷамоат ва иттиҳод даст бизананд ва Худованд ҳама вақт нусратро насиби ҷамоат мегардонад. Ва даъват мекунад, ки ҳеҷ гоҳ аз ҷамоат дур набошед ва дар муҷтамаъ ҷудоги наандозед.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи аҳволи мусалмонон ва кофирон суҳбат карда аз оятҳои Қуръони далел меорад, ки руйҳои мусалмонон дар рӯзи қиёмат бисёр равшан ва нурони мебошанд, аммо чеҳраҳои кофирону мунофиқон ва фосиқон сиёҳ ва бад мешавад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи фоидаҳо ва хусусиятҳои амри маъруф ва наҳй аз мункар суҳбат карда баён меунад, ки бешак барои ислоҳи муҷтамаъ бояд тамоми марду зан дар ислоҳи он даст дошта бошанд ва ба амри маъруф ва наҳй аз мункарҳо ва бадиҳо бипардозанд, то ин ки як муҷтамаи солим ва солеҳ барпо кунанд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи имон ва тақвои бандаи мусалмон суҳбат карда баён мекунад, ки имони саҳеҳ ва тақвои дуруст дар ҳаёти инсон дар дунё ва охират таъсири бузург дорад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи таъсири калимаи шаҳодат суҳбат карда баён мекунад, ки ин калима ҳаёти инсонро дигаргун мекунад, ҳангоме ки инсон мусалмон мешавад тамоми ҳаёт ва зиндагиаш бар як ҳолати беҳтар ва хубтаре мубаддал мегардад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи ду тоифае, ки аз бадтарин тоифаҳо баҳисоб меравад, ки онҳо ғайбаткунандагон ва шахсоне, ки занону мардони покдоманро туҳмат карда дар номусашон гап мезананд, суҳбат карда азоберо ки дар рӯзи қиёмат ба онҳо мерасад баён мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи авфу бахшиши дини Ислом суҳбат карда, баён мекунад, ки дини Ислом ҳамавақт тарафдори бахшиши ҳамдигар аст ва ба ин ташвиқ мекунад ва ҳеҷгоҳ тарафдори интиқом ва бадбини нест.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи эҳтирому хидмати падару модар ва чигунагии дарёфт кардани розигии онҳо суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор қиссаи ҷавони мусалмонеро зикр мекунад, ки бахотири дарёфти ризогии Худованд аз зино даст мекашад, дар ҳоле, ки тамоми имкониёти он барояш фароҳам буд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи оқи волидайн ва дуои падару модар бар фарзандон суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи қудрати Худованд ва нишонаҳои он суҳбат мекунад.

Паёмбари Худо (с) нисбат бар уммати худ бисёр раҳмдилу меҳрубон буд. Дар ин навор гӯшае аз ҳаёти Паёмбар (с) дар бораи раҳмдили ва меҳрубони Ӯ нисбати умматаш баён гардидааст.

Оё барои дуъо кардан вақтҳои муайян аст, ва беҳтарин вақтҳои иҷобати дуъо кадом вақт аст? Ин навор дар бораи беҳтарин вақтҳои иҷобати дуъо аст.

Шайх Абдулқодири Туршобӣ дар ин навор дар бораи аломатҳои рӯзи қиёмат бо оёту ҳадисҳои паёмбар суҳбат карда баён мекунад, ки аломатҳои рӯзи қиёмат бар ду навъ тақсим мешаванд: Аломатҳои кубро (бузург) ва Аломатҳои суғро (хурд), Инчунин зикр мекунад, ки баъзе аз ин аломатҳо воқеъ шудааст, ва баъзе аз он аломатҳо то ҳол воқеъ нашудаанд, мисли хуруҷи Даҷҷол ва баромадани Исо алайҳиссалом.