Диданиҳо

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи як иддае аз бандагони Худованд суҳбат мекунад, ки ҳар дуъое бикунанд Худованд дуъои онҳоро қабул мекунад.

Шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар ин навор дар бораи дӯстии Худованд ва итоати Ӯ суҳбат кардааст.

Писарбачае дар кутоҳтарин муддат ҳофизи Қуръони карим шуд ва аз ҷумлаи сабабҳои ин муъҷиза он будааст, ки падараш ҳеҷгоҳ луқмаи ҳаром ба хонааш ворид намекардаст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор сураи Мулкро тафсир ва тарҷума карда дар атрофи масъалаҳои алоқаманд ба ин сура суханрони кардааст.

Навор дар бораи адолати ҳазрати Умар писари Хаттоб (Худованд аз ӯ рози бод) мебошад.

Неъматҳои Худованд барои бандагонаш беҳисоб ва зиёд ҳастанд. Оё дар байни ин неъматҳои Худованд неъматҳои зараровар барои инсон вуҷуд дорвад? Ва оё Худованд чизе, ки барои бандагонаш зараровар бошад, иҷозаи истифода бурданашро медиҳад? Ҷавоби суолро дар ин навор хоҳед ёфт.

Худованд барои ҳар бандааш ду неъмати бузурге ато кардааст: Ақл ва Дил, ва ҳар як бандаи Аллоҳ бояд ин ду неъмати илоҳиро дар роҳҳои хуб ва фоидаовар истифода кунад. Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор чигуна ин ду неъматро дар роҳҳои хуб истифода бурданро баён мекунад.

Навор дар бораи cамара ва фалсафаҳои издивоҷ суҳбат намуда, ва аз ҷумлаи он самараҳо иффату поки ва зиёд шудани наслро зикр намудааст.

Навор дар бораи чизҳое, ки Худованд ҳалол гардонидааст ва чизҳое, ки ҳаром гардонидааст суҳбат намуда, фарқи байни онҳоро баён мекунад.

Навор дар бораи маконҳое, ки Худованд онҳоро муқаддас эълон кардааст ва бар онҳо фазлу мартаба додаст, суҳбат менамояд. Ва он маконҳои муқаддас иборатанд аз: Масҷидулҳаром дар Маккаи мукаррама, Масҷиди Паёмбар (с) дар Мадинаи мунаввара ва Масҷиди Ақсо дар Фаластин.

Навор дар бораи беҳтарин амал суҳбат намуда, маҷмуъае аз намунаҳои беҳтарин амалҳоро аз ҳаёти Паёмбар (с) ва асҳобаш зикр намудааст.

Навор дар бораи арзиши бахшиш ва исор дар ислом бо зикри маҷмуъае аз намунаҳои бахшиш ва исор аз ҳаёти Паёмбар (с) ва асҳоби гиромияш.

Навор дар бораи беҳтарин амал суҳбат намуда, сифатҳои онро баён мекунад, ки бо кадом сифатҳо амал метавонад аз дигараш беҳтару хубтар бошад.

Дар ин навор шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи ҳикмат ва фалсафаи иди саиди фитр ва чигуна пешвозгирифтани он ва амалҳое, ки дар ин рӯз бояд анҷом дода шавад, суҳбат мекунад.

Рӯзадор дар моҳи шарифи рамазон се ҳолати хушҳоли дорад, шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил ин ҳолатҳоро бо зикри аҳодиси набави баён намудааст.

Дар ин навор шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи идҳое, ки дар дини мубини Ислом мебошад суҳбат карда баён мекунад, ки мусалмонон фақат се ид доранд ва барои мусалмонон пешвозгирифтани ин се ид ҷоиз ва мубоҳ аст.

Суханрони дар бораи издивоҷи саҳеҳ ва ҳамсари солиҳа ва тӯйҳои исломӣ ва ғайри исломӣ.

Худованд карим аст ва яке аз сифатҳои Худованд карам мебошад, Пас бандагони Худованд бояд аз ин сифати Худованд пайравӣ намуда соҳибкарам ва саховатманд бошанд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи онки масъулияти як зан бар души чаҳор мард аст, суҳбат карда баён мекунад, ки Худованд дар рӯзи охират ба сабаби як зан чаҳор мардро ба дӯзах ё ба биҳишт равона мекунад, ки он чаҳор мард масъули он зан дар дунё мебошанд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи тавфиқ ва ҳидояти Худои якто суҳбат карда баён мекунад, ки шахсҳое буданд соҳиби илму манзилат, аммо назари Худованд аз онҳо гашт ва онҳоро илму маърифаташон кумаке накард.