Тарбияи нафс ва мавъизаҳо

Писарбачае дар кутоҳтарин муддат ҳофизи Қуръони карим шуд ва аз ҷумлаи сабабҳои ин муъҷиза он будааст, ки падараш ҳеҷгоҳ луқмаи ҳаром ба хонааш ворид намекардаст.

Неъматҳои Худованд барои бандагонаш беҳисоб ва зиёд ҳастанд. Оё дар байни ин неъматҳои Худованд неъматҳои зараровар барои инсон вуҷуд дорвад? Ва оё Худованд чизе, ки барои бандагонаш зараровар бошад, иҷозаи истифода бурданашро медиҳад? Ҷавоби суолро дар ин навор хоҳед ёфт.

Навор дар бораи чизҳое, ки Худованд ҳалол гардонидааст ва чизҳое, ки ҳаром гардонидааст суҳбат намуда, фарқи байни онҳоро баён мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи тавфиқ ва ҳидояти Худои якто суҳбат карда баён мекунад, ки шахсҳое буданд соҳиби илму манзилат, аммо назари Худованд аз онҳо гашт ва онҳоро илму маърифаташон кумаке накард.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи баъзе корҳои хайре суҳбат мекунад, ки агар инсон онҳоро анҷом диҳад балоҳо бо хости Худо аз ӯ дур мешаванд ва аз ҷумлаи он амалҳо садақа додан аст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар бораи касоне суҳбат мекунад, ки мехоҳанд аз корҳои бад даст кашида тавба кунанд, вале ба сабаби дӯстони баде ки доранд наметавонанд аз ин роҳ баргарданд, ва ҳадисеро, ки дӯстони бад сабаби аз тавба дур мондани шахсе шудаандро зикр менамояд, то барои дигарон ибрат бошад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи шахсоне суҳбат мекунад, ки бо тамоми душвори ва бо роҳи ҳалол пул касб мекунанд ва онро дар роҳҳои ҳаром ва нодуруст сарф мекунанд.

Неъматҳои худованд онқадар зиёданд, ки ҳисоби онро ғайр аз Худованд касе намедонад. Ва аз ҷумлаи он, неъмати ҳидоят ба суи Ислом аст. Ин аз ҷумлаи бузургтарин неъматҳо аст, ки барои баъзе аз бандагони Худо насиб шудааст ва ҳар мусулмон шукри ин неъматро бояд ба ҷой орад.

Худованд барои бандагонаш неъматҳои фаровоне ато намудааст. Ин неъматҳо ҳоҷат ба шукргузори доранд, Пас чигуна мо шукри Худоро дар муқобили неъматҳояш ба ҷой оварем? Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил инро баён намуда мегуяд: Яке аз беҳтарин роҳҳои шукри неъматҳо итоат ва анҷом додани фармонҳои Худованд аст.

Худованд ваъдаҳои зиёде барои бандагони муъминаш намудааст, ки аз ҷумлаи он ваъдаҳо мағфират ва омурзиши гуноҳон аст.

Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзуи тавба кардан ва шартҳои он, ва инчунин дар бораи тавбаи насуҳ, ки ҳар касе бихоҳад аз гуноҳе тавба кунад бояд тавбаи насуҳ кунад, ва дигар ба он гуноҳ ру наорад,суҳбат мекунад.

Устод Муҳаммад Ансорӣ дар ин навор дар мавзуъи касби ҳалол ва дури ҷустан аз ҳаром барои бинандагон суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзуъи тарси аз Худои якто, ва фарқу фоидаҳои тарси аз Худо ва ғайри Худоро баён мекунад.

Дар ин навор Ҳоҷи Мирзо дар мавзуи хушбахти ва саодатмандии мард суҳбат мекунад, ва зикр мекунад ки саодатии мард дар дунё дар чор чиз мебошад, пас он чор чиз кадомҳост??

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи обхезие, ки дар яке аз шаҳрҳои Индонезия рухдода буд суҳбат карда баён мекунад, ки мусалмонон бояд аз ин даҳшат панду ибрат гирифта аз фармони Худованд берун нашаванд.