Virtues/Noble Characteristics

Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи моҳи Рамазон суҳбат карда, баён мекунад ки ин моҳ моҳи пурфайзу баракат ва саховатмандист. Худованд дар ин моҳ тамоми аҷру савобро чанд баробар зиёд карда дарҳои Ҷаннатро боз ва дарҳои Дузахро мебандад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи муборак будани моҳи шарифи Рамазон суҳбат мекунад.

Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи тақво ва истиқомат дар дин суҳбат карда баён мекунад, ки моҳи Рамазон моҳе аст ки дар он тақвои мусалмонон зиёд мегардад ва инчунин мусалмонон зиёдтар руй ба дини мубини Ислом меоранд.

Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи моҳи шарифи Рамазон суҳбат карда баён мекунад, ки Худованд гуноҳони бандагони тавбакунандаашро дар ин моҳи муборак мебахшад ва онҳоро табдил ба ҳасанот мекунад.

Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар бораи тавба кардан дар моҳи мубораки Рамазон суҳбат карда, мефармояд ки моҳи рамазон моҳи тавба аст, зеро Худованд тамоми дарҳои биҳиштро боз карда ва тамоми дарҳои дӯзахро баста аз бандагонаш мехоҳад ки тавба кунанд ва ба ибодати Парвардигори худ машғул шаванд.

Оё аҷру савоби садақа дар моҳи мубораки Рамазон аз дигар моҳҳо фарқ дорад? Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи аҷру савобе, ки Худованд барои садақа кунанда ва касоне ки дар моҳи рамазон закот медиҳанд, суханрони кардааст. Ва барои дарёфти ҷавоб лутфан ин наворро тамошо кунед.

Оё аҷру савоби намоз дар моҳи мубораки Рамазон аз дигар моҳҳо фарқ дорад? Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи аҷру савобе, ки Худованд барои намозхон дар моҳи рамазон ато мекунад суханрони кардааст. Ва барои дарёфти ҷавоб лутфан ин наворро тамошо кунед.

Оё аҷру савоби Умра дар моҳи мубораки Рамазон аз дигар моҳҳо фарқ дорад? Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи Умра кардан дар моҳи рамазон суханрони кардааст. Ва барои дарёфти ҷавоб лутфан ин наворро тамошо кунед.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи як иддае аз бандагони Худованд суҳбат мекунад, ки ҳар дуъое бикунанд Худованд дуъои онҳоро қабул мекунад.

Худованд барои ҳар бандааш ду неъмати бузурге ато кардааст: Ақл ва Дил, ва ҳар як бандаи Аллоҳ бояд ин ду неъмати илоҳиро дар роҳҳои хуб ва фоидаовар истифода кунад. Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор чигуна ин ду неъматро дар роҳҳои хуб истифода бурданро баён мекунад.

Навор дар бораи беҳтарин амал суҳбат намуда, маҷмуъае аз намунаҳои беҳтарин амалҳоро аз ҳаёти Паёмбар (с) ва асҳобаш зикр намудааст.

Навор дар бораи арзиши бахшиш ва исор дар ислом бо зикри маҷмуъае аз намунаҳои бахшиш ва исор аз ҳаёти Паёмбар (с) ва асҳоби гиромияш.

Навор дар бораи беҳтарин амал суҳбат намуда, сифатҳои онро баён мекунад, ки бо кадом сифатҳо амал метавонад аз дигараш беҳтару хубтар бошад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи садақа кардани инсон дар роҳи Худо аз беҳтарин ва дӯстдоштатарин чизҳояш суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар бораи баъзе мусалмононе суҳбат мекунад, ки вақти арӯси кардан аввал рафта дар назди олиме ва ё муллое никоҳи исломи мекунанд, аммо баъди чунин никоҳи дурусту шаръи туйи худро ба як туйи ғайри исломӣ, ки дар он аз бегоҳ то саҳар рақсу бози ва нӯшидани нӯшобаҳои ҳаром мебошад, мубадал мегардонанд. Инчунин ёдовар мешавад, ки ислом зидди хӯшҳоли ва хурсанди нест, аммо бояд ин хурсанди аз чорчубаи ислом берун набошад.

Рамазон моҳи фурсатҳост, зеро Худованд дар ин моҳ барои бандагонаш фурсатҳоеро муяссар мекунад ки дар дигар моҳҳо нест, дар ин моҳ савоби ибодатҳо чанд баробар зиёд мешаванд ва шайтонҳо бо занҷирҳо баста мешаванд, то инки бандагони Худо аз ин моҳ барои касби ризо ва мағфирати Худованд баҳра баранд, пас ин моҳ моҳи амал ва ҷамъоварии савобу аҷр аст.

Ду ибодати бузург аст, ки соҳибашро рӯзи қиёмат шафоъат мекунад, он ду ибодат: Қуръон хондан ва рӯза гирифтан аст.

Аҷру савоби ибодатҳо дар моҳи рамазон дучанд гардида, балки баъзеаш чанд баробар зиёд мешавад, савоби намози нафли баробари намози фарзи мегардад. Ва Паёмбари Худо (с) ин моҳро бо ибодат мегузаронд ва хусусан даҳ рӯзи охирашро.

Худованд ваъдаҳои зиёде барои бандагони муъминаш намудааст, ки аз ҷумлаи он ваъдаҳо мағфират ва омурзиши гуноҳон аст.

Устод Муҳаммад Ансорӣ дар ин навор дар бораи ҳаҷ ва фарзияти он суҳбат мекунад, ва инчунин оятҳое, ки дар сураи Ҳаҷ бар ин маросими бузург таалуқ дорад тафсир ва тарҷума мекунад.