Шайх Абдулқодири Туршобӣ дар ин навор дар бораи аломатҳои рӯзи қиёмат бо оёту ҳадисҳои паёмбар суҳбат карда баён мекунад, ки аломатҳои рӯзи қиёмат бар ду навъ тақсим мешаванд: Аломатҳои кубро (бузург) ва Аломатҳои суғро (хурд), Инчунин зикр мекунад, ки баъзе аз ин аломатҳо воқеъ шудааст, ва баъзе аз он аломатҳо то ҳол воқеъ нашудаанд, мисли хуруҷи Даҷҷол ва баромадани Исо алайҳиссалом.

Устод Абдуллоҳи Ҳайдари дар ин навор дар бораи аломатҳои рӯзи қиёмат суҳбат карда баён мекунад, ки аломатҳои рӯзи қиёмат бар ду навъ тақсим мешаванд: Аломатҳои кубро (бузург) ва Аломатҳои суғро (хурд), Инчунин зикр мекунад, ки баъзе аз ин аломатҳо воқеъ шудааст, ва баъзе аз он аломатҳо то ҳол воқеъ нашудаанд, мисли хуруҷи Даҷҷол ва баромадани Исо алайҳиссалом.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи дуъо, шартҳои ва маконҳои дуъо, ва одоби дуъоро баён мекунад.

Шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар ин навор дар бораи навъи дуюми тавасул суҳбат мекунад, ки он Тавасул ба амалҳои неки худи инсон мебошад, ва дар ин боб як ҳадиси машҳуре аст аз Паёмбари ислом, ки онро пешкаши бинандагон мекунад.

Тавассул бар ду навъ аст: Тавассули шаръи (дуруст) ва тавассули ғайри шаръи (нодуруст ва ҳаром), ва тавассули шаръи се навъ мебошад: 1-Тавассул ба номҳо ва сифатҳои Худованд. 2-Тавассул ба амалҳои неки инсон. 3-Тавассул ба дуои солиҳон дар ҳаёташон.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзӯъи таваккал ба Худо кардан дар ҳамаи ҳолатҳои ҳаёт, ва ин ки таваккал ба ғайри Худо кардан ҷоиз нест, суханрони кардааст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи имтиҳони Худованд намозхононеро, ки холисона барои Худо намоз мехонданду риё намекарданд, ва он намозхононе, ки барои мардум ва ё шуҳрату риё мехонданд, баён мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор, барои рафъ ва дур кардани балоҳо ва мусибатҳо ҳалҳое пешниҳод мекунад, ва аз ҷумлаи он ҳалҳо намоз аст, вақто ки қаҳти мешавад ба намози истисқо ру биоваред, ва ҳангоме ки хусуфу кусуф мешавад ру ба намоз оред, ва ин васияти Паёмбари ислом аст.

Шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар ин навор дар мавзуъи васфи ҷаннат суҳбат мекунад, ва ҳадисеро аз Паёмбари Худо барои истидлол ва исботи гуфтаҳои худ ёдовар мешавад.

Дар ин навор Шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар мавзӯъи хурофотҳое, ки аз мардум сар мезанад, ва сабаби пайрави накардан аз равиши Паёмбари ислом мегардад, ва ин чунин дар мавзӯъи ширк ва талаби ҳоҷат аз ғайри Худо кардан, суханрони кардааст.

Ҳадиси васфи ҷаннат чигунае ки аз Абуҳурайра (р.з) ривоят аст, ки Паёмбари Худо (с) аз Худованд ривоят мекунад, ки Худованд мегуяд: Барои бандагони солеҳам чизҳое тайёр кардаам, ки на чашме дидааст ва на гуше шунидааст ва на дар дили касе гузаштааст...!

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор ҳадисе аз ҳадисҳои Паёмбари акрамро шарҳ медиҳад, ва он ҳамон ҳадисе аст ки 7 гуруҳе дар зери сояи арши Худованд ҳифозат мешаванд дар рӯзе (рӯзи қиёмат) ки ягон сояе вуҷуд надорад магар сояи арши Худованд.

Моҳи Аллоҳ моҳи Муҳаррам аст

Рӯзи Ошуро

Шайх Муҳаммад Солеҳ Пурдил дар ин навор дар бораи иллатҳои ҳаром гардонидани муҳаррамот суҳбат намуда барои мисол зарар ва наҷосатро зикр кардааст. Баъзе корҳое аст, ки барои зарарнок буданаш бар инсон ҳаром гардидааст ва баъзеи дигар барои наҷис буданаш.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи гунаҳкорон ва золимон суҳбат карда онҳоро насиҳат мекунад, ки аз ин кори зишт ва бади худ даст кашанд ва бандагони Худоро зулму ситам накунанд. Зеро Худованди якто ин зулму ситами онҳоро беҷавоб намегузорад ва дар рӯзи қиёмат барои корҳои кардаашон дар назди Худо ҷавоб хоҳанд дод.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи суханон ва мадҳи Паёмбар (с) дар ҳаққи Ансорро баён мекунад, Паёмбари Худо дар маконҳо ва замонҳои гуногун аз Ансориҳо мадҳ ва бузургии онҳоро зикр кардааст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи зулм ва золимон суҳбат карда баён мекунад, ки Худованд зулмро бар худаш ҳаром гардонидааст ва инчунин онро байни бандагонаш низ ҳаром қарор додааст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи издивоҷ ва арӯсии исломи суҳбат карда баён мекунад, ки издивоҷ хеле баракатҳои зиёд ва бешуморе дорад, монанди баракат дар зиндагии зану шавҳар, ки ин издивоҷ онҳоро аз корҳои бад ва зино боз медорад ва Худованд онҳоро баракат медиҳад. Ва инчунин муҷтамаъро аз фаҳшо ва зино боз медорад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи чигуна ба даст овардани як зиндагии бобаракат суҳбат карда баён мекунад, ки ҳаёт ва зиндагӣ дар партави дини Ислом ва ҳаёти ҳалол ва покиза сабаби ҳосил шудани баракат мегардад. Ва барои исботи ин суханҳо чандто аз қиссаҳо ва достонҳое аз гузаштагони уммати исломӣ зикр мекунад.