به سلطنت رسیدن صفویه مسائل بسیاری را در ایران دگرگون نمود، گذشته از علم و ادب و اقتصاد، دین و مذهب ایرانیان را نیز تحت تاثیر قرار داد و مسائل زیادی را در جنبه های مختلف مذهبی وارد کرد! در مورد بدعت عزاداری و بدعتهایی که صفویه در این بدعت داخل نموده و به شیعیان عرضه کردند، می توان به تعزیه و شبیه خوانی و معرکه گیری و زنجیر زنی و قفل زنی و گِل مالی و قمه زنی اشاره نمود!

عقبه بن عامر رضی الله عنه از رسول خدا صلی الله علیه وسلم روایت می کند که فرمودند «أسلم الناسُ، وآمن عمرُو بنُ العاصِ.»ترجمه: مردم اسلام آوردند و عمرو بن العاص ایمان آورد. البانی در تخریج مشکاه المصابیح (۶۱۹۷) می گوید: إسناد آن حسن و برای آن شاهدی دیگر است. و این شهادت رسول خدا صلی الله علیه وسلم بر مومن بودن و بهشتی بودن عمرو بن عاص رضی الله عنه می باشد، چون رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرموده اند: «لا یدخل الجنه إلا نفس مؤمنه» (متفق علیه)ترجمه: جز نفس مومن هیچ کسی وارد بهشت نمی شود». و آنگاه که بعد از وفات رسول خدا صلی الله علیه وسلم، قبایل عرب از اسلام بر گشتند، سیدنا ابوبکر صدیق رضی الله عنه، خلیفه رسول خدا صلی الله علیه وسلم، ایشان را به سمت قبیله قضاعه در شمال اعزام نمود و در زمان خلافت امیر المومنین عمر بن خطاب، فاتح و حاکم مصر بودند و بعد از فتح فلسطین، توسط فرمانده کل سپاه اسلام در آن زمان، ابو عبیده بن جراح، حاکم فلسطین شدند.

مغرضان یک سری اقوال جمع کرده اند که بله علمای بزرگ اهل سنت در رد ابن تیمیه مطلب نوشته اند، اما بعد از بررسی مشخص می‌شود که به علما تهمت بسته شده است و یا اینکه این اشخاص اهل سنت نبوده‌اند؛ بلکه از دیگر فرق ضاله همانند تصوف و جهمیه و امثالهم بوده‌اند. نکته ای که باید به آن توجه کرد، این است که هرکسی ابوبکر، عمر، عثمان و علی رضی الله عنهم را به عنوان چهار خلیفۀ اول قبول داشته باشد و اصحاب پیامبر صلی الله علیه وسلم را قبول داشته باشد، به طور عام به او اهل سنت می‌گویند و در این تعریف انواع فرقه های گمراه مانند تصوف، جهمیه ، مرجئه ، اشاعره ، قدریه و جبریه و… وارد می‌شوند. اما از لحاظ تعریف عقیدتی اهل سنت، هیچ یک از این فرقه ها اهل سنت نیستند؛ بلکه اهل بدعت می‌باشند و هیچ گاه اهل سنت اقوال اشخاصی منتسب به این فرقه ها را که به ابن تیمیه ایراد گرفته اند، قبول ندارند و نخواهند کرد.

همیشه دشمنان اسلام خصوصا یهود نصاری مانند ابن سبا یهودی برای اینکه به اسلام و مسلمین ضربه بزنند خود را در لباس مسلمانان جا میزدند. تا از این طریق شناخته نشوند و بهتر بتوانند به دین ضربه بزنند که یکی از آنها زراره بن اعین نصرانی بود.

شیعه مدعی است که علی رضی الله عنه معتقد به امامت خویش بودند و در این زمنیه استدلال های از روایات می آورند که بیشتر زیاده گویی و گزافه گویی و دروغ است

عثمان بن عفان رضی الله عنه داماد دو دختر نبی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم به نام های رقیه و ام كلثوم است. شیعه بر این اعتقاد هستند كه همسران عثمان هیچ كدامشان دختر پیامبر نبودند؛ بلکه رببیه ایشان بودند. در این مبحث ردی بر شبهات وارده از سوی شیعه داده شده است

مراجع مدعی تشیع در جواب به اینکه چگونه حضرت علی و امامان نام فرزندان خویش را ابوبکر و عمر و عثمان و عایشه می گذاشته اند و این نشانه دوستی میان ایشان بوده و نه دشمنی، می گویند: خوب است بدانیم: نام جد اعلای پیامبر، عمر بوده است و همینطور نام عثمان به جهت عثمان ابن مظعون صحابی گرانقدر پیامبر اتخاذ شده است و ابوبکر نیز کنیه است نه اسم، لذا در هر سه مورد با قاطعیت نمی توان گفت که نامگذاری های آن حضرت به دلیل محبت علی به خلفاء بوده است!!!در جواب باید گفت: اولا: مگر در آن زمان قحطی اسم بوده که حضرت علی مانند خلفا نامگذاری کرده است، و آیا این عمل حضرت علی باعث گمراهی مردم بی اطلاع نمی شده است؟!(مگر نزد شما عمل امام حجت نیست؟)

"پیشگامان نخستین مهاجرین و انصار، و کسانی که به نیکی روش آنان را در پیش گرفتند و راه ایشان را به خوبی پیمودند، خداوند از آنان خوشنود است و ایشان هم از خدا خوشنودند و خداوند بهشت را برای آنان آماده ساخته است که در زیر آن رودخانه‌ها جاری است و جاودانه در آن جا می‌مانند این است پیروزی بزرگ و رستگاری سترگ". التوبه: ۱۰۰". در این آیه خداوند همه مهاجرین و انصار را بدون قید و شرط ستوده است؛ و همچنین همه کسانی را که به نیکی روش آنان را در پیش گرفته‌اند، و راه ایشان را به خوبی پیموده‌اند ستوده است. و با توجه به آیه، هیچ کسی از مهاجرین و انصار را نمی‌توان از زمره ستایش شده‌گان بیرون کرد مگر با دلیل قطعی.

شیعه می گوید چون ائمه در برابر خداوند دارای منزلت هستند بنابراین ما خواسته خویش را به ایشان می گوییم و ایشان به درگاه خدا از جانب ما دعا می کنند و دعای ایشان رد نمی شود. خوب تصور کنید شخصی در حال سقوط به دره ای است و می گوید: یا ابوالفضل به داد من برس!! خوب ابوالفضل باید در ابتدا این خواسته را با خداوند در میان بگذارد و سپس چنانچه دعای وی مقبول افتاد آنگاه فرد مورد نظر نجات یافته است!! البته به نظر من تا این سیر واسطه گری طی شود احتمالا شخص بیچاره به ته دره رسیده است. بنابراین می بایست از همان ابتدا تنها الله را بخوانیم تا خودش سریعا به فریاد ما برسد.

از آنجا که ماجرای اصحاب کهف مربوط به فاصلۀ بین حضرت عیسی علیه السّلام و پیامبر اسلام صلی الله علیه وسلّم است و همینطور که قرائن تاریخی نیز این را تأیید می کند، گروهی که قصد داشتند بر روی این قبر مسجد بنا کنند یا دور آن را دیوار بکشند، هر دو گروه مسیحی بوده اند و چنانکه در آیه آمده، گروهی که غالب بودند(قدرتمندان قوم) قصد کردند آنجا را محل عبادت قرار دهند، یعنی همان کاری که رسول خدا صلی الله علیه وسلّم آن را لعن فرموده اند! چنانکه میدانیم شیوه یهود و نصاری چنین بود که بر قبور بزرگان و اولیاء خود معبد و پرستشگاه قرار می دادند و متأسفانه امروزه شیعیان دنباله رو راه آنها هستند!!

پس از رحلت نبی اکرم صلی الله علیه وسلم انصار و مهاجرین در سقیفه بنی ساعده گرد آمدند و با شورای ایجاد شده، حضرت ابوبکر رضی الله عنه را به خلافت برگزیدند.شیعه دائم بر این تجمع صحابه زبان اعتراض می گشاید…..اين گفتار تلاشی در رد و ریشه کنی این ادعاها...

بطور حتم منظور حضرت علی مشورت دادن به شخصی ظالم در ظلم او نیست. شیعه معتقد است زمانی که مشکل، مشکل اسلامی باشد تک تک مردم نسبت به برطرف کردن آن وظیفه دارند، باید گفت: حضرت عمررضی الله عنه نیز همینگونه بوده و مانند مسلمانی واقعی برای پیشرفت اسلام در امور مختلف نزد علی می رفته است و مشورت می کرده است، سوال ما نیز همین است که آیا این غاصب و ظالم اینقدر غم دین داشته است؟؟

در این مقاله مولف تلاش میکنند شبهات شیعه امامیه راجع به قضیه متعه را بصورت علمی پاسخ دهد و در این راستا تفسیر مفصلی درشرح آيه 24 سوره نساء داده است.

شبهه ای که مدعیان تشیع مطرح می کنند پیرامون معانی و مفاهیم مختلف کلمه رسول در قرآن و مبنی بر اینکه در آیات الهی به جز نبی و انبیاء به رسول و رسل الهی نیز اشاره شده و رسول کسی است که رسالت داشته و اصولارسول مفاهیم مختلفی را شامل می شود و امامان می توانند شامل این رسولان باشند و امر امامت در واقع رسالتی است که پس از رحلت پیامبرصلی الله علیه وسلم همچنان ادامه خواهد داشت و حضرت علی، نبی نبوده ولی رسول بوده است!!

نویسنده مقاله، مشروعیت روزه‌ی شش روز از شوال را از احادیث صحیح پیامبر اکرم صلی الله علیه وسلم ثابت نموده و فضیلت و بعضی از احکام آن را بیان کرده است.

نویسنده مقاله، بعضي اعمال نیک و صالحی را ذکر نموده که یک مسلمان که بعد از ماه رمضان نیز باید بر انجام دادن آنها مواظبت نماید.

در این مقاله، احكام و آداب روز عید بصورت مختصر بیان گردیده است.

بیان فلسفه حجاب و پوشیدگی برای زنان مسلمان و نتایج و آثار مبارک فردی و اجتماعی آن است. نویسنده در آغاز این نوشتار مختصر، محاسن و برکات حجاب را به نقل از آیات قرآن و سنت شریف نبوی- صلی الله علیه وسلم- ذکر کرده و در ادامه، شرایط حجاب شرعی زنان را برمی‌شمارد. وی سپس به اشکالات و کوتاهی‌های اشاره می‌کند که برخی از خواهران مسلمان در هنگام حجاب ‌کردن بدان توجه ندارند. در پایان راهنمایی‌هایی برای استفاده صحیح از چادر ارائه می‌دهد.

اهمیت و ارزش والای نماز را بیان نموده و برخی از مهم‌ترین احکام مربوط به آن را توضیح می‌دهد. کتاب با شرح شیوه نماز گزاردن خیرالبشر – حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه وسلم - آغاز می‌شود، و در ادامه دلایل و مستندات وجوب شرکت در نماز جماعت ارائه می‌گردند. سپس با کیفیت وضوی صحیح، غسل و تیمم آشنا می‌شویم و می‌آموزیم که در هر یک موارد مذکور انجام چه اعمالی واجب، مستحب یا مکروه است. چگونگی طهارت‌ کردن شخص بیمار و آماده ‌شدن برای نماز و کیفیت ادای نماز وی موضوعاتی است که در بخش پایانی کتاب می‌آید.

سرنوشت احادیث تا خلافت عمربن عبدالعزیز رحمه الله.