Шуниданиҳо

Эшони Нуруддин дар ин навор дар мавзуи Аркони имон мавъиза мекунад ки аркони имон чунин аст: Имон ба ягонагии Худованд. Имон ба Малоикаҳо. Имон ба китобҳо. Имон ба Расулон. Имон овардан ба рузи қиёмат. Имон ба Қазо ва Қадар ки тамоми неки ва бади аз ҷониби Худованд аст. Эшон дар ин навор дар бораи Имон ба қадар муфассалан суҳбат мекунад.

Эшони Нуридин дар ин навор дар бораи ҳукмҳои таҳорат ва чигуна бояд таҳорат кард мавъиза мекунад. Ва инчунин дар бораи намози ҷамоат ва ҳукми фазилату бартарии он аз танҳо намоз хонданро баён мекунад.

Дар ин навор эшони Нуруддин қисса Иброҳим алаҳиссаломро нақл мекунад, ва дар наворҳои 3,4 дар бораи бинои Каъба ва чигуна онро сохт, ва баъзе фаризаҳои ҳаҷро низ баён мекунад.

Эшони Нуруддин дар ин навор сураи Аламнашраҳро тафсир ва тарҷума мекунад.

Эшони Нуриддин дар ин навор дар бораи навъҳой ширк ва хатари он суҳбат мекунад.

Дар боби бенамозон : Ҳочи Мирзо дар ин навор дар боби намоз ва фазилати он, ва дар бораи бенамозон сухан меронад, ва зиёде аз оятҳо ва ҳадисҳоеро зикр мекунад ки бисёр ваиди сахте аст барои бенамозон .

Эшони Нуриддин дар ин навор дар боби намоз ва фазилатҳои он дар шариати Исломи сухан меронад.

Ин навор дар атрофи тафсир ва тарҷумаи сураи мубораки Абаса мебошад, ин сура яке аз сураҳои ҷузи Амма мебошад.

Ин навор дар атрофи тафсир ва тарҷумаи сураи мубораки ал-Аъло мебошад, ин сура яке аз сураҳои ҷузъи Амма мебошад.

Ин навор дар атрофи тафсир ва тарҷумаи сураи мубораки Ториқ мебошад, ки Худованд дар ин сура дар бораи халқи осмонҳо ва коинот ва инчунин нофармонии мардум Худовандро, баён кардааст.

Шайх Муҳаммад Солеҳ Зиёиӣ дар ин навор дар бораи алоқаи мусулмон бо воҷиботи диниаш суханрони кардааст.

Шайх Муҳаммад Солеҳ Зиёиӣ дар ин навор дар мавзуъи намозхондан ва он ки намоз бандаи мусалмонро аз анҷомдодани корҳои бад ва зишт ва фаҳшо онро нигоҳ медорад.

Тарҷума ва тафсири сураи Ал-Лайл.

Тарҷума ва тафсири сураи Тин , ва ин сура аз ҷумлаи сураҳои пораи Амма мебошад.

Дар ин навор дар мавзӯъӣ муҳаббат ва дӯстдории ҳазрати Умари Форуқ нисбати Расули Худо (дуову дуруд бар Ӯ бод) суҳбат мекунад. Ва қиссаҳоеро аз ҳаёт ва зиндагонии ҳазрати Умари Форуқ (р), ки чигуна Паёмбари Худоро дӯст медошт ва барои Ӯ тамоми дороияшро фидо мекард, қисса мекунад.

Дар ин навор дар мавзӯъӣ муҳаббат ва дӯстдории ҳазрати Абубакри сиддиқ нисбати Расули Худо (дуову дуруд бар Ӯ бод) суҳбат мекунад. Ва қиссаҳоеро аз ҳаёт ва зиндагонии Абубакри сиддиқ (р), ки чигуна Паёмбари Худоро дӯст медошт ва барои Ӯ тамоми дороияшро фидо мекард, қисса мекунад.

Дар ин навор дар мавзӯъӣ муҳаббат ва дӯстдории Расулуллоҳ Паёмбари башарият суҳбат карда, баён мекунад, ки ҳар як мусалмон бояд чигуна Паёмбари Худоро дӯст дорад. Ва суханрон такя ба оятҳо ва аҳодиси Паёмбар (с) чигунагии муҳаббати Паёмбарро баён мекунад. Ва инчунин баъзе аз қиссаҳои саҳобагони Паёмбарро зикр мекунад, ки чигуна бо Паёмбари Худо муомила ва эҳтиром доштан ва онро аз молу фарзандонашон ва ҳатто аз ҷонҳояшон низ зиёд дӯст медоштанд, ва қиссаи ҳазрати Умар шоҳид ва баёнгари ин сухан аст.

Дар ин навор дар мавзӯъӣ ахлоқи накӯ, ва фазлу бузургии он дар Ислом суханронӣ шудааст. Ва суханрон такя ба оятҳо ва аҳодиси Паёмбар (с) аҷру савоби соҳибони ахлоқи накуро баён намуда аст.

Худованд мефармояд: Аз чӣ гуфтугӯ мекунанд ва аз якдигар мепурсанд (1). Аз он хабари бузург суол мекунанд (2). Он хабаре, ки дар бораи он бо ҳам ихтилоф доранд (3). На чунон аст (ки мушрикон мепиндоранд) ба зудӣ хоҳанд донист (ҳақиқати амрро) (4). Худованд мефармояд: Ҳаққо, ки рӯзи доварӣ вақти муайяне аст (17). Рӯзе, ки дамида шавад дар Сур, пас фавҷ-фавҷ биёед(18). Ва осмон боз шавад ва дарҳо гардад (19). Худованд мефармояд: Муҳаққақан барои парҳезкорон комёбӣ ва растагорие аст (31). Боғҳое аст ва дарахтони ангуре аст (32). Ва духтарони (навҷавону дӯшизаи) норпистони ҳамсол (33). Ва ҷомҳои лабрези дамодам (34). Дар он ҷо на беҳуда шунаванд ва на дурӯғе (35)

Ислом барои падару модар ҳуқуқҳои зиёде додааст, ва фарзандонро амр намудааст ки он ҳуқуқҳоро ба ҷой биёранд ва нисбати падару модар некӯкор бошанд.