Шуниданиҳо

Дар ин навор эшоин Маҳмудҷон дар бораи фазилатҳо ҳаҷ ва баъзе аз аҳкоми онро мефаҳмонад.

Дар ин навор ҳоҷи Мирзо қиссаи қурбонии ҳазрати Исмоилро нақл мекунад.

Эшони Нуруддин дар ин навор дар бораи азоб ва саволу ҷавобҳое ки дар даруни қабр аз ҳар як инсон пурсида мешавад ба мо мерасонад.

Эшони Нуруддин дар ин навор дар бораи ҳиҷрати Расули Акрам (Дуову дуруд бар ӯ бод) ба суи Мадинаи Мунаввара суҳбат мекунад, ва дар бораи он машаққатҳое, ки расули Худо бо ҳамроҳии Абубакри Сиддиқ рубару шуда буданд дар ин ҳиҷрати торихи зикр мекунад.

Шайх Хайршоҳи дар ин навор дар бораи ҳиҷоб ва бояд ҳиҷоб чигуна бошад ва ҳукми он дар ислом чист, ва баъзе оятҳову ҳадисҳое зикр мекунад, ки Худованд тамоми занони мусалмонро амр ба ҳиҷоб карда аст.

Эшони Нуруддин дар ин навор дар бораи фазилати моҳи рамазон, ва рӯзҳое, ки дар ин моҳ мебошад, ва дар бораи вақти ифтор кардан ва чигуна ва бо чи бояд ифтор кард баён мекунад, ва ин чунин дар бораи саҳари хурдан суҳбат мекунад.

Ҳоҷи Мирзо дар ин навор дар бораи масҷидҳо ва иҳтиром кардани онҳо суҳбат мекунад. Ва аҷру савобе, ки ба соҳиби масҷид мерасад, ва ба он шахсе, ки масҷид месозад.

Эшони Нуруддин дар ин навор дар бораи тоҷирон ва савдогароне, ки мардумро дар бозорҳо фиреб дода ҳаққи онҳоро бо фиребу найранг ва бо роҳҳои ҳаром мехуранд, суҳбат мекунад. Ва бо баъзе аз оятҳо ва ҳадисҳо баён мекунад, ки ин кор ҳаром аст ва дуруст нест, ва дар рузи қиёмат бисёр азоби сахте ин тоифаро интизор аст то вақте, ки тавба накунанд.

Ҳочи Мирзо дар ин навор дар бораи дунё, дилбастан ба он, ва чигуна мо метавонем аз ин дунё барои охирати худ истифода барем, ва дар бораи парҳезгори аз дунё суҳбат мекунад.

Ҳоҷи Мирзо дар ин навор дар бораи даҷҷол, сифатҳои ӯ, зарарҳо ва аз куҷо боромадани ӯ, ва чигуна мардумро ба суи куфру ширк бурданаш ва ки ӯро ба қатл мерасонад суҳбат мекунад.

Ҳоҷи Мирзо дар ин навор дар бораи масҷид ва неъмати бузурги он ва шукргузори кардани Худовандро барои ҳамаи масҷидҳое, ки дар Тоҷикистони мо то ҳол кушодаанд суҳбат мекунад.

Эшони Нуриддин дар ин навор дар бораи ҳиҷоб ва бояд ҳиҷоб чигуна бошад ва ҳукми он дар ислом чист, ва баъзе оятҳову ҳадисҳое зикр мекунад ки Худованд тамоми занони мусалмонро амр ба ҳичоб карда аст.