Шуниданиҳо

Оё аксари ёрони Паёмбар, ки дар садри ислом имон оварда буданд аз ҷумлаи камбағалон ва канизон буданд? Ва оё барои гурехтан аз фақру бардагӣ ба ислом дохил шуданд? Ин навор дар бораи ҳақиқате, ки баъзе аз муфаккирон ва таърихнависон онро нодуруст баён карданд, суҳбат мекунад.

1. Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми аввали ин гуфтор дар бораи наслу насаб, падару модар, тавваллуд ва давраи ширхораги ва ба воя расидани он ҳазрат (дуову дуруд бар ӯ бод) дар хонаи Ҳалимаи Саъдия мебошад. 2. Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод) қисми дувуми ин гуфтор дар бораи шаққи садри (шикофтани синаи) Паёмбар, ҳикматҳо ва сабабҳои он ва вафоти модар ва бобои он ҳазрат суҳбат карда мешавад. 3. Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми севуми ин гуфтор дар бораи ба сафар баромадани Паёмбар бо амакаш ба суи Шом ва вохурии онҳо бо роҳибе дар роҳ ва башорати он роҳиб ба паёмбарии Муҳаммад (с.а.в) ва ширкат кардани Пайғамбар дар ҳилфулфузул. 4. Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми чаҳоруми ин гуфтор дар атрофи вафодории Расулуллоҳ (с) нисбат ба Хадиҷа (р.з), таъхири ваҳй баъди бори аввал ва аввалин амри илоҳӣ ба Расулуллоҳ (с) барои таблиғи рисолат, мебошад. 5. Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми панҷуми ин гуфтор дар бораи мавзӯъҳои зерин мебошад:- Марҳилаи аввали даъвати Расулуллоҳ (с) бар сӯи Аллоҳ ва дини Ислом ба шакли пинҳонӣ.- Ислом овардани сайида Хадиҷа (р).- Ислом овардани Алӣ ибни Абутолиб, Зайд ибни Ҳориса ва духтарони Расулуллоҳ (с) 6. Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми шашуми ин гуфтор дар бораи мавзуъҳои зерин мебошад:- Марҳилаи аввали даъвати Расулуллоҳ (с) бар сӯи Аллоҳ ва дини Ислом.- Ислом овардани Абубарки Сиддиқ (р).- Ислом овардани маҷмӯъаи дувум ва севум, ва ғ. 7. Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми ҳафтуми ин гуфтор дар бораи мавзӯъҳои зерин мебошад:- Хастагинопазир будани Расулуллоҳ (с) дар даъват ба сӯи Аллоҳ ва дини Ислом.- Таъмини амнияти пайравонаш (р.з).- Хонаи Арқам ибни Аби-л-Арқам (р.з).- Муҳимтари хусусиятҳои тарбиятёфтагони садри аввали Ислом (р.з): 8. Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми ҳаштуми ин гуфтор дар бораи мавзӯъҳои зерин мебошад:- Шахсияти Расулуллоҳ (с) ва таъсири Ӯ дар тарбияи насли аввал (Асҳоби киром), ки пешво ва муаллими башарият шуданд- Моддаи таълими ва дарсии Расулуллоҳ (с) дар хонаи Арқам ибни Аби-аларқам. 9. Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми нуҳуми ин гуфтор дар бораи мавзӯъҳои зерин мебошад:- Ихтиёри Расулуллоҳ (с) хонаи Арқам ибни Аби-л-Арқамро.- Сифатҳои аввалин дастпарвардаҳои Расулуллоҳ (с) 10. Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми даҳуми ин гуфтор дар бораи мавзӯъҳои зерин мебошад:- Фарогир будани даъвати Расулуллоҳ (с) ҳама қабилаҳои Қурайшро. 11. Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми ёздаҳуми ин гуфтор дар бораи мавзӯъҳои зерин мебошад:- Расулуллоҳ (с) саҳобагонро чигуна тарбия намуд? 12. Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми Дувоздаҳуми ин гуфтор дар бораи мавзӯъҳои зерин мебошад:- Расулуллоҳ(с) саҳобагонро чигуна тарбия намуд?- Ҷаннат- Дӯзах- Қадар 13. Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми сенздаҳуми ин гуфтор дар бораи мавзӯъҳои зерин мебошад:- Андеша ва тадаббур намудан дар дунё ва махлуқоти Худованди муттаъол.- Тааммул ва андеша дар илми фарогири Худованди муттаъол ва иҳотаи комил доштани он ҳама он чизе, ки дар дунё ҳаст, балки олами ошкоро ва ниҳонро. 14. Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми чаҳордаҳуми ин гуфтор дар бораи мавзӯъҳои зерин мебошад:- Бино намудани ҷиҳати ахлоқии асҳоби киром (р).- Тарбияи асҳоби киром (р) аз тариқи қиссаҳои қуръонӣ. 15. Силсила гуфтор аз ҳаёт ва зиндагии Паёмбари ислом Муҳаммад (дуову дуруд бар ӯ бод), қисми понздаҳуми ин гуфтор дар бораи мавзӯъҳои зерин мебошад:- Паёмбар (с) маъмур шуд хешовандони наздикашро ошкоро даъват намояд.- Мубориза бурдани мушрикон бар зидди паёмбар(с) бо истифода аз услубҳои гуногун.

Ин навор дар мавзӯъи ҳақиқати дунё ва хушбахти суҳбат карда, баён мекунад, ки ин дунё ба касе вафо накардааст ва хушбахти ҷамъи молу мансаб нест, балки ибодати худованд ва ба даст овардани розигии Ӯ ва пайрави аз дину Расули Ӯст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзуъи таълиму тарбия ва пешрафти башарият ва муҷтамаи мусалмонон суханрони мекунад, ва яке аз омилҳои муҳими пешрафти башарият ин таълиму тарбияи занон ва духтарони мусалмон мабошад, ҳар вақто, ки зани мусалмон босавод ва таълим дида бошад метавонад фарзандони хубе ва олиме бавоя расонад, Ва дар ин хусус чанд мисоле аз гузаштагони олами исломи меорад, аз ҷумла модари муъминон Хадиҷа бинти Хувайлид, ки беҳтарин ҳамсаре барои Паёмбари ислом буд.

Қиссаи ҷолиб ва таъсирбахши Абубакри Сиддиқ бо Мистаҳ (р), ки Абубакри Сиддиқ ба ӯ садақа доданро манъ кард, Ва баъди нозил шудани оёте аз ҷониби Худованд садақаи медодагиашро боз шуруъ кард.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар бораи баъзе аз сифатҳои Паёмбари Акрам Муҳаммад (Дуову дуруд ба ӯ бод) суҳбат мекунад, ва алалхусус дар бораи сифатҳое, ки мушрикини Қурайш пеш аз биъсати Паёмбар Ӯро бо он сифатҳо мешинохтанд. (Мисли: Муҳаммади Содиқ, Муҳаммади Амин ва дигар сифатҳое, ки барои мусулмонон намуна мебошанд.)

Фазоил ва аҳкоми шаҳодат ва чи аҷру савобро соҳиб мешавад ва киҳоро метавонад рӯзи қиёмат шафоъат кунад, ва дигар корҳои алоқаманд ба шаҳид ва шаҳодат.

Зиндагии баъд аз марг ва ҳақоиқи он ва баъд аз марг чи воқеъаҳо рӯй медиҳад ва зиндагии ҷовидона кадом аст, ва дигар корҳои алоқаманд ба зиндагии охират, ки ин суханрони дар бар гирифтааст.

Зиндагонии севвумин халифаи мусулмонон ва домоди Паёмбари ислом (с) Усмон писари Аффон (р.з).

Зиндагонии дуввумин халифаи мусулмонон ва падарарӯси Паёмбари ислом (с) Умари Форуқ (р.з).

Зиндагонии аввалин халифаи мусулмонон ва падарарӯси Паёмбари ислом (с) Абубакри Сиддиқ (р.з).

Зиндагонии чаҳорумин халифаи мусулмонон ва домоди Паёмбари Ислом (с) Алӣ ибни Абитолиб (р.з)

Ин навор баён кунандаи аломатҳои рӯзи қиёмат, ва он чигуна барпо мешавад, ва аломатҳои қиёмат кадомҳоянд.

Суханрони дар мавзуъи Ислом ва нажодпарасти, баён мекунад ки дини мубини Ислом муқобили нажодпарасти аст, ва фарқе байни араби ва аҷами ва сиёҳу сафед нест, магар ба тақво ва худотарси, ва беҳтарини мардум назди Худованд бо тақвотарини онҳост.

Суханронии муҳим ва муфид, Баёнкунандаи мавзуъи ҳиҷоб, ки онро Худованд фарз гардонида аст, барои муҳофизати зани мусулмон. Ва Ҳиҷоб амрест аз ҷониби Худованди бузург.

Шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар ин навор дар бораи фазлу бузургии даҳ рӯзи охири моҳи шарифи Рамазон суҳбат мекунад, ва баён мекунад, ки дар ин даҳ рӯз бояд тоату ибодатро ду чанд кард, ва инчунин дар ин даҳ рӯз як шабе ҳаст, ки аз ҳазор моҳ хубтар аст, ва онҳам шаби қадр мебошад.

Муҳаммад Солеҳ Пурдил дар бораи фазлу бузургии моҳи шарифи Рамазон ва чигуна бояд онро пешвоз гирифт суҳбат мекунад, ва баён мекунад, ки ҳар як мусалмон бояд ин моҳи муборакро аз даст надиҳад ва чи қадаре, ки метавонад тоату ибодатро зиёд кунад. Ва аз исёну гуноҳ дури биҷуяд.

Шайх Абдуллатифи Ансорӣ дар ин навор дар бораи сирати яке аз занҳои олами Ислом, духтари Паёмбар (с), завҷаи ҳазрати Али (р.з) ва пешво ва қудваи тамоми занони мусалмонҳо Фотимаи –Худо аз ӯ рози бод- суҳбат мекунад. Бояд ин шахсият улгу ва пешвои тамоми занҳои мусалмон бошад, ва тамоми занҳои мусалмон тақлид ӯ бикунанд. Ва бояд ин зан зарбулмасали тамоми занони мусалмон бошад.

Шайх Абдуллатифи Ансорӣ дар ин навор дар бораи сирати яке аз занҳои олами Ислом, ва олимтарин зани мусалмон дар таърихи ислом, духтари Ҳазрати Абубакри Сиддиқ, завҷаи Паёмбари ислом Муҳммад (с) ва пешво ва қудваи тамоми занони мусалмон Оишаи Сиддиқа –Худо аз ӯ рози бод- суҳбат мекунад. Бояд ин шахсият улгу ва пешвои тамоми занҳои мусалмон бошад, ва тамоми занҳои мусалмон тақлид ба ӯ бикунанд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи дӯстӣ ва бародари дар дини мубини Ислом суҳбат мекунад, ва ҳадиси Паёмбари Худоро ёдовар мешавад ки "Мусалмон мусалмони комил намешавад то ончизеро, ки барои худаш дӯст медорад бояд барои бародараш дӯст бидорад"