Islamic Creed

Ҳукми фолбинӣ ва ситора шиносӣ, ва ин корҳо дар дини мубини Ислом ноҷоиз аст, ва инҳо аз ҷумлаи ширк овардан ба Худо ҳисоб мешавад.

Рисолаи мухтасар ва муфид дар мавзӯъи муҳим , ки барои ҳар як мусалмон донистанаш зарур аст, Шинохтани Худованд, дини Ислом ва шартҳои Ло Илоҳа илла Аллоҳ, навоқизи Ислом, ва анвоъи тавҳид, ва дигар мавзуъҳои муҳим барои ҳар як мусалмон.

Ин намунаҳои хешовандӣ гуёи муҳаббати ногусастанӣ ва хешовандии бисёр мустаҳкам миёни аҳли байт ва саҳобаи Паёмбар (с) аст. Ин китоб бо далелҳои равшан ва мустаҳкам мавзуи муҳаббати мавҷуд миёни онҳоро исбот мекунад ҳамон гуна ки Худованд дар васфи онҳо гуфтааст: "Нисбат ба якдигар меҳрубон ва дилсӯзанд".

Саҳобаро ба даст овардам бидуни ин ки Аҳли Байтро аз даст бидиҳам! Нависанда гузариши худро аз олами шиъа ба ҳақиқати Ислом бо шеваи зебо ва қонеъкунанда ривоят мекунад.

Ду ҷавон яке ба номи Абдуллоҳ ва дигаре ба номи Абдуннабӣ бо ҳам вохурданд, ва вориди гуфтугу гаштанд. Нуқтаи оғози ин гуфтугў ин буд, ки Абдуллоҳ номи Абдуннабиро хилофи таълими шариъат медонист. Абдуллоҳ: Оё ту ғайри Худоро парастиш ва ибодат мекунӣ?

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор мардум ва хоссатан донишҷуёнро ба илму донишомузи ташвиқ мекунад, ва инчунин дар рафти суҳбат дар бораи ТАВАССУЛ суҳбат намуда навъҳои ҷоиз ва мамнуъи онро баён мекунад.

Бародарону хоҳарон, ва падарону модарони азизу гироми! Инҳо баъзе саволҳое ҳастанд ки ҷавобҳояшонро бароятон аз саҳеҳтарин ҳадисҳои паёмбар (Дуову дуруд бар у бод) ҷамъовари кардам ва фикр намекунам ки амали кардани ҷавоби онҳо бароятон мушкил бошад, пас ҳарки хушбахтии дунё ва охиратро бихоҳад дар паи амали намудани ин ҷавобҳо бояд кушиш намояд.

Аллоҳ таъоло дини мубини Исломро ба воситаи ҳазрати Муҳаммад (саллалоҳу алайҳи ва саллам) баён кардааст,бинобар ин шинохтани он ҳазрат бар тамоми инсонҳо воҷиб аст. Ва саҳобагони киром дини исломро аз забони мубораки Расулуллоҳ пурра омухта онро ба уммати Расулуллоҳ расонидаанд. Ва ин дини муқаддаси ислом ба воситаи саҳобагони киром ба машриқу мағриб паҳн шудааст. Бинобар ин шинохтани саҳобагони киром низ воҷиб аст. Дар ин рисола барои шумо сирати беҳтарин халқи Худо ҳазрати Паёмбарамон Муҳаммад (саллалоҳу алайҳи ва саллам)-ро ва сирати беҳтарин шахсони уммати исломро баён кардам.

Тамоми Паёмбарон мардумро фақат басуи як чиз даъват мекарданд, ва онҳам он буд, ки мегуфтанд: эй мардум! Фақат Худовандро ибодат кунед барои шумо ба ҷуз як Худо дигар Худое нест. Бародарону хоҳарони азиз! Оё медонед маъноӣ ибодат чист ? Маъноӣ ибодат: Яъне муҳаббату итоъату назру қурбони, ҳама бояд бароӣ Худо бошад. Ва бо дигар маъно: Ягона донистани Худованд бо дил, ва ягона донистани Худованд дар амал. Маъноӣ ягона донистани Худованд бо дил: Яъне дар дустдориву муҳабати Худованд ягон касро ба У баробар накардан, ва дар тарси аз Худо, ягон касро ба У баробар накардан, ва дар зориву илтиҷо ба суӣ Худо, ягон касро ба У баробар накардан, ва ба ғайр аз Худованд ба ягон кас тавакал накардан, ва ғайраҳо. Маъноӣ ягона донистани Худованд дар амал: Яъне дуъо накардан магар ба суӣ Худо, кумак талаб накардан, магар аз Худо, ва қурбониву назр накардан магар ба номи Худо, ва қасам нахурдан магар ба номи Худо, ва ғайраҳо.

Халифаҳои Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам шогирдони мадрасаи нубувват ва баъди Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам ва дигар пайғамбарон бузургтарин ва беҳтарин бандагони Аллоҳ таоло мебошанд. Ҳамчуноне Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам пешвои пайғамбарон ва имоми ҷаҳониён дониста мешавад, саҳобагонаш пешвои саҳобагони дигар пайғамбарон ва баъди пайғамбарон бузургтарин фарзандони Одам дониста мешаванд.

Эшони Нуруддинҷон дар ин навор дар мавзуи арақ ва зарарҳои он, ва кай ҳаром гардондани он аз ҷониби Худованд, ва вақто ки ояти ҳаром будани арақ нозил шуд саҳобагони киром чигуна онро тарк кардан ва аз он дури чустанд, ва каме дар бораи зино ва зарарҳои он, ва ҳукми зино дар ислом суҳбат мекунад.

Нависандаи ин мақола дар бораи қабр, азобҳои он ва чигуна аз ин азобҳо наҷот ёфтанро баён мекунад, инчунин исбот мекунад ки қабр насиҳат диҳандай хомуш ба ҳисоб меравад

Масъалаҳои муҳим аз ҳадиси суоли ду малоика “Парвардигорат кист? Динат чист? Ва паёмбарат кист?”

Баъзе сифатҳои аҳли нифоқ

Ло илоҳа иллаллоҳ калиди Ҷаннат аст

Шаш асл

Авлиёи Аллоҳ оқилонанд на девонагон

Номҳои накӯи Аллоҳ

Эътиқоди аҳли суннат ва ҷамоат

Ақидаи Таҳовӣ раҳимаҳуллоҳ матни тоҷикӣ