Фиқҳ

Навор дар бораи cамара ва фалсафаҳои издивоҷ суҳбат намуда, ва аз ҷумлаи он самараҳо иффату поки ва зиёд шудани наслро зикр намудааст.

Рӯзадор дар моҳи шарифи рамазон се ҳолати хушҳоли дорад, шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил ин ҳолатҳоро бо зикри аҳодиси набави баён намудааст.

Суханрони дар бораи издивоҷи саҳеҳ ва ҳамсари солиҳа ва тӯйҳои исломӣ ва ғайри исломӣ.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи онки масъулияти як зан бар души чаҳор мард аст, суҳбат карда баён мекунад, ки Худованд дар рӯзи охират ба сабаби як зан чаҳор мардро ба дӯзах ё ба биҳишт равона мекунад, ки он чаҳор мард масъули он зан дар дунё мебошанд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи тарбияи фарзанд суҳбат карда баён мекунад, ки шахсони таъсиргузор дар тарбияи онҳо падару модар ва муаллиму дӯсти хуб мебошад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи садақа кардани инсон дар роҳи Худо аз беҳтарин ва дӯстдоштатарин чизҳояш суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи алоқа ва ҳамдигар фаҳми байни зану шавҳар суҳбат карда, баён мекунад, ки онҳо такмилкунандаи якдигаранд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯи нақши зан дар оила ва тарбияи фарзандон ва ҷавонон, ки ояндаи ин миллат мебошанд, суҳбат мекунад.

Ин навор дар мавзуъи закоти фитр суҳбат карда, далелҳои воҷиб будани онро бо миқдор ва касоне, ки бар онон закоти фитр воҷиб аст, баён мекунад.

Ин навор дар мавзӯъи садақа ва фазоили он суҳбат намуда, аҷру савобу неъматҳое, ки Худованд барои садақакунанда медиҳад, онро баён мекунад.

Ин навор дар мавзӯъи анвоъи дигари закот суҳбат мекунад, мисли закот аз қарзҳо ва хонаҳои иҷорадодашуда ва ғайри он.

Ин навор дар мавзуъи закоти чорпоён суҳбат карда, навъҳои онро бо шартҳои воҷиби он баён мекунад.

Ин навор дар мавзуъи закоти молҳои тиҷоратӣ суҳбат карда, навъҳои онро бо шартҳои воҷиби он баён мекунад.

Ин навор дар мавзуъи закоти донагиҳо ва меваҷот суҳбат карда, навъҳои донаҳо ва меваҷоте, ки аз он бояд закот бароварда шавад, бо миқдори он баён мекунад.

Ин навор дар мавзуъи Закоти маъданҳо ва ганҷҳо ва пулҳои нақди суҳбат намуда навъҳои онро бо миқдору нисобашон баён мекунад.

Ин навор дар мавзуъи мустаҳиқони закот суҳбат намуда баён мекунад, ки онҳо иборат аз ҳашт гуруҳанд, ки дар Қуръон зикр шудаанд ва олимон додани закотро ба ғайр аз ин ҳашт гуруҳ ҷоиз намедонанд.

Ин навор дар мавзуъи Закот ва аҳкому шартҳои он суҳбат намуда баён мекунад, ки закот яке аз рукнҳои дини Ислом мебошад ва пардохтани он бар ҳар мусалмони қодир ва тавоно фарз аст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи зикрҳо ва дуъоҳое суҳбат мекунад, ки ҳар мусалмоне онҳоро ба забон биорад Худованд ба сабаби он шайтонро аз ӯ дур мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар бораи касоне суҳбат мекунад, ки мехоҳанд аз корҳои бад даст кашида тавба кунанд, вале ба сабаби дӯстони баде ки доранд наметавонанд аз ин роҳ баргарданд, ва ҳадисеро, ки дӯстони бад сабаби аз тавба дур мондани шахсе шудаандро зикр менамояд, то барои дигарон ибрат бошад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар бораи баъзе мусалмононе суҳбат мекунад, ки вақти арӯси кардан аввал рафта дар назди олиме ва ё муллое никоҳи исломи мекунанд, аммо баъди чунин никоҳи дурусту шаръи туйи худро ба як туйи ғайри исломӣ, ки дар он аз бегоҳ то саҳар рақсу бози ва нӯшидани нӯшобаҳои ҳаром мебошад, мубадал мегардонанд. Инчунин ёдовар мешавад, ки ислом зидди хӯшҳоли ва хурсанди нест, аммо бояд ин хурсанди аз чорчубаи ислом берун набошад.