عقیده

ما در اينجا فقط به دروغهايي كه شيعيان در مورد آيه 40 سوره توبه به هم مي‌بافند پاسخ مي‌دهيم، و اميد است كساني كه اين مطالب را خواندند به ماهيت دروغين روحانيون و مروجين خرافات و تفرقه‌افكنان بين امت اسلامي پي‌برده و ديگر زمام عقل، دين و آخرت خويش را به دست چنين افراد بيسوادي ندهند

نقل است كه سعد ابن ابی وقاص بعد از شنیدن خبر شهادت عثمان رضی الله عنه دست به دعا برداشت و از خداوند درخواست نمود تا قاتلان عثمان را خوار و ذلیل كند و انتقام خون به ناحق ریخته شده عثمان را از آنان بگیرد.و فرمود: خداوندا! آنان را از كار خویش نادم بفرما و خوارشان بگردان! و سپس به بدترین شكل آنان را نابود كن! گویند سعد، مستجاب الدعوه بود و چون او دعا بنمود خداوند آن را اجابت می كرد. خداوند نیز به حق، انتقام خون آن خلیفه مظلوم را از قاتلان ستم پیشه او گرفت به نحوی كه تا چند سال بعد از این واقعه، همه ی قاتلان او به انحای مختلف به هلاكت رسیدند. به عنوان نمونه، عبدالله بن سبأ، غافقی بن حرب، مالك اشتر، حكیم بن جبله و كنانه تجیبی بعدها هر یك به طرق مختلف، به قتل رسیدند.

شبهه:اگر هدف و نظر پیامبر در مساله خلافت، تعیین ابوبکر یا عمر بوده، پس چرا آنان را در نزديكی رحلتش که قبلا پیش بینی نیز فرموده بود، آنان را اعزام به جبهه تحت فرماندهی اسامه نمود...پاسخ: اتفاقا چون حضرت ابوبکر تواناترین و مدیرترین و شجاع ترین و لایق ترین و سزاوارترین فرد به جانشینی بوده، بنابراین در لحظات حساس و پایانی زندگی نبی اکرم صلي الله عليه وسلم جانشین ایشان در امامت نماز بوده است و به همین خاطر و بر خلاف تصور شما در لشکر اسامه حضور نداشته آری به کوری چشم مجوس و منافقین، بالاخره فردی شایسته و صحابی بزرگوار نبی اکرم جانشین ایشان شدند و سخنان مسخره و کینه توزیهای روافض امروزی نیز خللی در این امر وارد نمی کند

پاسخ به شبهه: عدم حضور بنی هاشم(علی و عباس) در شورای سقیفه: ابتدا لازم به تذکر است که پس از شورا بیعت با حضرت ابوبکر صورت گرفته است(توسط همان علی و عباس و بنی هاشم) بنابراین این خود نوعی تایید می شود بر خلافت حضرت ابوبکر و اما اینکه چرا ایشان در سقیفه حضور نداشتند باید شرایط آن موقع را در نظر داشت، مسلما حضرت علی مشغول انجام وصیت و وظیفه خویش بوده است یعنی غسل پیامبر اکرم صلى الله عليه وسلم و صلاحیت و مشروعیت شورا یعنی حضور مهاجرین و انصار در شورا و طبق فرموده خود حضرت علی در نامه 6 نهج البلاغه (خطاب به معاویه) چنانچه کسی در این شورا غائب باشد حق مخالفت را ندارد، پس آنکه در بیعت حضور داشته نمی تواند خلیفه ای دیگر انتخاب کند، و آنکه غایب بوده نمی تواند بیعت مردم را نپذیرد. همانا شورای مسلمین از آنِ مهاجرین و انصار است»

شیعیان با توسل به روایت قلم و قرطاس، پدر خانم پیامبر یعنی عمر بن خطاب را مورد تهمت و كینه و بغض قرار داده اند و میگویند كه عمر رضی الله عنه به پیامبر صلی الله علیه وسلم در بستر بیماریشان گفته است كه او هذیان میگوید. در آن جریان نزد پیامبر اختلاف و تنازع میشود. پیامبر عزم بر نوشتن كتابی داشت اما وقتی متوجه اختلاف و تنازع شد دیگر نوشتن نامه را نیاز ندانست و آنها را از نزد خود بیرون كرد چون میدانست كه خداوند نیز آنها را بر چیزی كه خود دوست دارد جمع میكند، آنجا كه چندین بار مصرانه امر به پیش نمازی ابوبكر میكند و جمله ی معروف یأبَی اللَّهُ وَالمُؤمِنُونَ إِلَّا أَبَا بَكرٍ را تكرار میكرد. پیامبر برای اینكه جلوی اختلاف بعد از خود را بگیرد با پیش نماز كردن ابوبكر به مردم فهماند كه بعد از من ابوبكر است كه امام شما خواهد بود. و خواست آن را مكتوب كند تا جلوی اختلاف مدعیات تشیع با سواد اعظم مسلمانان را بگیرد. در واقع اگر پیامبر وصیت كتبی ننوشت در عوض وصیت عملی كرد و با عمل ابوبكر را در حیات خود امام امت قرار داد.

علامه برقعی در رد شبهه اینکه اهل سنت مذاهب چهارگانه ای را ایجاد کردند که در عهد رسول الله نبوده، چنین فرمودند: اولاً اگر اهل سنت چهار مذهب به وجود آوردند، شما پیش از صد مذهب ایجاد كردید چگونه است كه شما عیب دیگران را می بینید ولی عیب های خود را نمی بینید، شما كتاب ملل و نحل و یا لااقل كتب علمای خودتان را مانند كتاب المقالات و الفرق نوشته سعد بن عبدالله اشعری قمی و یا كتاب فرق الشیعه نوشته ی نوبختی كه هر دو شیعه بوده اند مطالعه فرمایید..... و غیره ایشان كه اكثرشان محرمات الهی را حلال شمردند و مدعی ربوبیت و الوهیت درباره ی ائمه ی خودساخته ی خود شدند ...

به سلطنت رسیدن صفویه مسائل بسیاری را در ایران دگرگون نمود، گذشته از علم و ادب و اقتصاد، دین و مذهب ایرانیان را نیز تحت تاثیر قرار داد و مسائل زیادی را در جنبه های مختلف مذهبی وارد کرد! در مورد بدعت عزاداری و بدعتهایی که صفویه در این بدعت داخل نموده و به شیعیان عرضه کردند، می توان به تعزیه و شبیه خوانی و معرکه گیری و زنجیر زنی و قفل زنی و گِل مالی و قمه زنی اشاره نمود!

عقبه بن عامر رضی الله عنه از رسول خدا صلی الله علیه وسلم روایت می کند که فرمودند «أسلم الناسُ، وآمن عمرُو بنُ العاصِ.»ترجمه: مردم اسلام آوردند و عمرو بن العاص ایمان آورد. البانی در تخریج مشکاه المصابیح (۶۱۹۷) می گوید: إسناد آن حسن و برای آن شاهدی دیگر است. و این شهادت رسول خدا صلی الله علیه وسلم بر مومن بودن و بهشتی بودن عمرو بن عاص رضی الله عنه می باشد، چون رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرموده اند: «لا یدخل الجنه إلا نفس مؤمنه» (متفق علیه)ترجمه: جز نفس مومن هیچ کسی وارد بهشت نمی شود». و آنگاه که بعد از وفات رسول خدا صلی الله علیه وسلم، قبایل عرب از اسلام بر گشتند، سیدنا ابوبکر صدیق رضی الله عنه، خلیفه رسول خدا صلی الله علیه وسلم، ایشان را به سمت قبیله قضاعه در شمال اعزام نمود و در زمان خلافت امیر المومنین عمر بن خطاب، فاتح و حاکم مصر بودند و بعد از فتح فلسطین، توسط فرمانده کل سپاه اسلام در آن زمان، ابو عبیده بن جراح، حاکم فلسطین شدند.

همیشه دشمنان اسلام خصوصا یهود نصاری مانند ابن سبا یهودی برای اینکه به اسلام و مسلمین ضربه بزنند خود را در لباس مسلمانان جا میزدند. تا از این طریق شناخته نشوند و بهتر بتوانند به دین ضربه بزنند که یکی از آنها زراره بن اعین نصرانی بود.

شیعه مدعی است که علی رضی الله عنه معتقد به امامت خویش بودند و در این زمنیه استدلال های از روایات می آورند که بیشتر زیاده گویی و گزافه گویی و دروغ است

عثمان بن عفان رضی الله عنه داماد دو دختر نبی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم به نام های رقیه و ام كلثوم است. شیعه بر این اعتقاد هستند كه همسران عثمان هیچ كدامشان دختر پیامبر نبودند؛ بلکه رببیه ایشان بودند. در این مبحث ردی بر شبهات وارده از سوی شیعه داده شده است

مراجع مدعی تشیع در جواب به اینکه چگونه حضرت علی و امامان نام فرزندان خویش را ابوبکر و عمر و عثمان و عایشه می گذاشته اند و این نشانه دوستی میان ایشان بوده و نه دشمنی، می گویند: خوب است بدانیم: نام جد اعلای پیامبر، عمر بوده است و همینطور نام عثمان به جهت عثمان ابن مظعون صحابی گرانقدر پیامبر اتخاذ شده است و ابوبکر نیز کنیه است نه اسم، لذا در هر سه مورد با قاطعیت نمی توان گفت که نامگذاری های آن حضرت به دلیل محبت علی به خلفاء بوده است!!!در جواب باید گفت: اولا: مگر در آن زمان قحطی اسم بوده که حضرت علی مانند خلفا نامگذاری کرده است، و آیا این عمل حضرت علی باعث گمراهی مردم بی اطلاع نمی شده است؟!(مگر نزد شما عمل امام حجت نیست؟)

"پیشگامان نخستین مهاجرین و انصار، و کسانی که به نیکی روش آنان را در پیش گرفتند و راه ایشان را به خوبی پیمودند، خداوند از آنان خوشنود است و ایشان هم از خدا خوشنودند و خداوند بهشت را برای آنان آماده ساخته است که در زیر آن رودخانه‌ها جاری است و جاودانه در آن جا می‌مانند این است پیروزی بزرگ و رستگاری سترگ". التوبه: ۱۰۰". در این آیه خداوند همه مهاجرین و انصار را بدون قید و شرط ستوده است؛ و همچنین همه کسانی را که به نیکی روش آنان را در پیش گرفته‌اند، و راه ایشان را به خوبی پیموده‌اند ستوده است. و با توجه به آیه، هیچ کسی از مهاجرین و انصار را نمی‌توان از زمره ستایش شده‌گان بیرون کرد مگر با دلیل قطعی.

شیعه می گوید چون ائمه در برابر خداوند دارای منزلت هستند بنابراین ما خواسته خویش را به ایشان می گوییم و ایشان به درگاه خدا از جانب ما دعا می کنند و دعای ایشان رد نمی شود. خوب تصور کنید شخصی در حال سقوط به دره ای است و می گوید: یا ابوالفضل به داد من برس!! خوب ابوالفضل باید در ابتدا این خواسته را با خداوند در میان بگذارد و سپس چنانچه دعای وی مقبول افتاد آنگاه فرد مورد نظر نجات یافته است!! البته به نظر من تا این سیر واسطه گری طی شود احتمالا شخص بیچاره به ته دره رسیده است. بنابراین می بایست از همان ابتدا تنها الله را بخوانیم تا خودش سریعا به فریاد ما برسد.

از آنجا که ماجرای اصحاب کهف مربوط به فاصلۀ بین حضرت عیسی علیه السّلام و پیامبر اسلام صلی الله علیه وسلّم است و همینطور که قرائن تاریخی نیز این را تأیید می کند، گروهی که قصد داشتند بر روی این قبر مسجد بنا کنند یا دور آن را دیوار بکشند، هر دو گروه مسیحی بوده اند و چنانکه در آیه آمده، گروهی که غالب بودند(قدرتمندان قوم) قصد کردند آنجا را محل عبادت قرار دهند، یعنی همان کاری که رسول خدا صلی الله علیه وسلّم آن را لعن فرموده اند! چنانکه میدانیم شیوه یهود و نصاری چنین بود که بر قبور بزرگان و اولیاء خود معبد و پرستشگاه قرار می دادند و متأسفانه امروزه شیعیان دنباله رو راه آنها هستند!!

پس از رحلت نبی اکرم صلی الله علیه وسلم انصار و مهاجرین در سقیفه بنی ساعده گرد آمدند و با شورای ایجاد شده، حضرت ابوبکر رضی الله عنه را به خلافت برگزیدند.شیعه دائم بر این تجمع صحابه زبان اعتراض می گشاید…..اين گفتار تلاشی در رد و ریشه کنی این ادعاها...

بطور حتم منظور حضرت علی مشورت دادن به شخصی ظالم در ظلم او نیست. شیعه معتقد است زمانی که مشکل، مشکل اسلامی باشد تک تک مردم نسبت به برطرف کردن آن وظیفه دارند، باید گفت: حضرت عمررضی الله عنه نیز همینگونه بوده و مانند مسلمانی واقعی برای پیشرفت اسلام در امور مختلف نزد علی می رفته است و مشورت می کرده است، سوال ما نیز همین است که آیا این غاصب و ظالم اینقدر غم دین داشته است؟؟

در این مقاله مولف تلاش میکنند شبهات شیعه امامیه راجع به قضیه متعه را بصورت علمی پاسخ دهد و در این راستا تفسیر مفصلی درشرح آيه 24 سوره نساء داده است.

شبهه ای که مدعیان تشیع مطرح می کنند پیرامون معانی و مفاهیم مختلف کلمه رسول در قرآن و مبنی بر اینکه در آیات الهی به جز نبی و انبیاء به رسول و رسل الهی نیز اشاره شده و رسول کسی است که رسالت داشته و اصولارسول مفاهیم مختلفی را شامل می شود و امامان می توانند شامل این رسولان باشند و امر امامت در واقع رسالتی است که پس از رحلت پیامبرصلی الله علیه وسلم همچنان ادامه خواهد داشت و حضرت علی، نبی نبوده ولی رسول بوده است!!

نقد نظريه پلوراليسم ديني در پيرامون ميزگرد آقاي دکتر سروش درباره میزگردی که مجلة کیان ترتیب داده بود تا جناب دکتر سروش چهرة پلورالیسم دینی را روشنتر کند و سخنان تازه‌ای دربارة این نظریه ابراز داردترتیب شده، آقای سروش تصریح کرده است که : «هیچ پیامبری نمی‌تواند پلورالیست باشد، او اصلاً تمام ماهیت رسالتش این است که دیگران را به سوی خود بخواند و از فرقه‌ها و مکاتب دیگر منصرف کند».