(1) 75-1 زه د قیامت په ورځې باندې قسم خورم
(2) 75-2 او زه په ډېر ملامت كوونكي نفس باندې قسم خورم
(3) 75-3 ایا (كافر) انسان دا ګمان كوي چې مونږ به د ده هډوكي له سره راجمع نه كړو
(4) 75-4 ولې نه! (جمع به يې كړو)، په داسې حال كې چې مونږ په دې قادر یو چې د ده (هډوكي او) د ګوتو بندونه (هم) برابر كړو
(5) 75-5 بلكې (كافر) انسان اراده لري چې په خپله مخه (راتلونكې زمانه) كې هم نافرماني وكړي
(6) 75-6 دى تپوس كوي چې د قیامت ورځ به كله وي؟
(7) 75-7 نو كله چې سترګې خړې (سپینې) شي
(8) 75-8 او سپوږمۍ توره (بې رڼا) شي
(9) 75-9 او لمر او سپوږمۍ سره جمع كړى شي
(10) 75-10 نو (كافر) انسان به په دغه وخت كې وايي: د تېښتې ځاى چېرته دى؟
(11) 75-11 هیڅكله داسې نه ده، هېڅ پناه ځاى نشته
(12) 75-12 په دغې ورځ كې ځاى د قرار ستا د رب په طرف دى
(13) 75-13 په دغې ورځ كې به انسان په هغه څه خبر كړى شي چې ده مخكې لېږلي دي او وروسته يې پرېښي دي
(14) 75-14 بلكې انسان په خپل ځان باندې ښه دلیل دى
(15) 75-15 اګر كه دى خپل عذرونه وړاندې كړي
(16) 75-16 (اى نبي!) ته خپله ژبه په دې (قرآن) سره مه خوځوه، د دې لپاره چې ته دا په تُندۍ سره حاصل كړې
(17) 75-17 بېشكه پر مونږ باندې د ده جمع كول او د ده لوستل دي
(18) 75-18 نو كله چې مونږ دى ولولو، نو ته د ده د لوستلو پیروي كوه
(19) 75-19 بیا یقینًا زمونږ په ذمه د ده بیانول دي
(20) 75-20 هیڅكله داسې نه ده بلكې تاسو تادي كوونكې (زر تېرېدونكې فاني كېدونكې دنیا) خوښوئ
(21) 75-21 او تاسو اخرت پرېږدئ
(22) 75-22 په دغې ورځ كې به څه مخونه تازه روښانه وي
(23) 75-23 خپل رب ته به كتونكي وي
(24) 75-24 او په دغې ورځ كې به څه مخونه سخت تریو (او سپېره) وي
(25) 75-25 یقین به كوي چې له دوى سره به مَلا ماتوونكى عمل وشي
(26) 75-26 داسې نه ده كله چې ساه د ستوني هډوكي ته ورسېږي
(27) 75-27 او وبه ویل شي: څوك دى دم كوونكى؟
(28) 75-28 او دى به یقین وكړي چې بېشكه دغه (وخت د) بېلتون دى
(29) 75-29 او یوه پنډۍ به له بلې پنډۍ تاوېږي
(30) 75-30 ستا د رب په لوري به دغې ورځ كې ورتله دي
(31) 75-31 پس ده نه تصدیق وكړ او نه يې لمونځ وكړ
(32) 75-32 او لېكن دروغ يې وګاڼه (قرآن) او مخ يې وګرځاوه
(33) 75-33 بیا خپل اهل ته لاړ، په داسې حال كې چې تكبر يې كاوه
(34) 75-34 تا ته دې هلاكت (او افسوس) وي، پس هلاكت دې وي
(35) 75-35 بیا دې تا لپاره هلاكت وي، نو هلاكت دې وي
(36) 75-36 ایا(كافر) انسان ګمان كوي چې دى به مهمل (او بې كاره) پرېښودل شي
(37) 75-37 ایا دغه (انسان) د هغې منۍ یو څاڅكى نه و چې تویولى شي
(38) 75-38 بیا دى د وینې یوه ټوټه وه، نو دغه (الله دى) پیدا كړ، پس برابر يې كړ
(39) 75-39 نو له دغې (منۍ) نه يې دوه قسمه پیدا كړل (یعنې) سړى او ښځه
(40) 75-40 ایا دغه (الله) په دې قادر نه دى چې مړي راژوندي كړي؟