Фазоили аъмол ва тоъатҳо ва ончики ба он робита дорад

Мақола дар бораи Бинои ахлоқии кӯдак, мебошад, гирифташуда аз китоби "Тарбияи фарзандон"

Мақола дар бораи Ба масҷид бурдани кӯдаки ширхор, Ва дар кадом марҳилаҳо ба масҷид бурдани кӯдак кароҳат дорад, мебошад, гирифташуда аз китоби "Тарбияи фарзандон"

Худованд мефармояд: “Эй касоне, ки имон овардаед аз Худо битарсед ва ҳамроҳи ростгуён бошед”.

Мақола дар бораи Раҳнамоиҳои набавӣ барои шахси нозо, Ва азоби касе, ки аз фарзанд ё волидайнаш канорагирӣ кунад, мебошад, гирифташуда аз китоби "Тарбияи фарзандон"

Мақолаи мухтасар дар бораи шарму ҳаё дар Ислом

Рӯза гирифтани се рӯз аз рӯзҳои ҳар моҳ аз ҷумлаи суннатҳои Паёмбар (с) аст, ки амалкунандаи бар ин суннат соҳиби аҷру савоби зиёде мегардад.

Дини ислом динест, ки ҳамеша мардумро ба эҳтиром ва кумак байни ҳамсоягон даъват мекунад.

Паёмбари Худо мефармояд "Беҳтарини шумо касе аст, ки Қуръонро омухта ва онро барои дигарон таълим медиҳад" (Бухорӣ)

Агар шахсе салом надода суханашро оғоз кунад, ба ӯ ҷавоб диҳем ё не?!

Агар шарму ҳаё надошта боши ки туро аз муҳаррамот манъ намояд, ҳарчи мехоҳи анҷом бидеҳ.

Мусалмони бо имон дар гуфтору рафтораш ҳамеша бо бандагони Аллоҳ таъоло ростгӯ ва амин мебошад.

Оё маънои рӯза гирифтан ин тарки хурок, шароб ва шаҳавот аз баромадани офтоб то ғуруби офтоб аст? Агар маънои рӯза ин мебуд, рӯза гирифтан барои бандагони Худо хеле осон мебуд.

Садақа додан дар роҳи Худо яке аз бузургтарин аъмоле аст, ки бандаро ба Парвардигораш наздик месозад.

Салом додан аз ҷумлаи одобу ахлоқи исломи аст, ки Худованд онро барои бандагони мусалмонаш аз вақти ҳазрати Одам (а) то рӯзи қиёмат машруъ гардонида аст.

Мақолаи мухтасар дар мавзӯъи ғайбат ва ҳаром буданаш бо далелҳои шаръӣ.

Мақолаи муфид дар бораи дуъои дастаҷамъӣ ва дуъоҳои баъди намоз, бо зикри ақволи аҳли илм ва фатвоҳояшон.

Мавзӯъҳое ки мақола дар бар гирифтааст: Фазилати дар масҷид намоз хондан, бар намози ҷамоъат мудовимат кардан, дар масҷид дар интизори намози оянда нишастан...

Чаро мо ба Худои худ дуъо менамоем,вале ин ҳама дуъову тазаррӯъи мо пеши Парвардигори оламиён пазируфта намешавад? Дар ҳоле, ки Худованд мефармояд “Парвардигоратон гуфт: “Дуъову илтиҷо кунед Маро, то (дуъои) шуморо иҷобат кунам”

Соҳиби мақола як маҷмуъа қоидаҳо ва одоби муфид дар бораи ихтилоф ва баҳсу мунозира-ро зикр намудааст.Ва суханони худро бо зикри далелҳо аз Китобу Суннат ва гузаштагони солеҳи Ислом тақвият додааст.

Расули Худо (с) фармуданд: Аз бузургтарин гуноҳон ин аст, ки шахс падару модари худро лаънат кунад.