کتاب مذکور در باره فضیلت دعا، و شروط دعا، آداب دعا، ساعاتیکه دعا قبول میگردد، چرا دعا قبول نمیگردد؟ چرا پیروزی مسلمانان به تاخیر می افتد؟ احادیث ضعیف در باره دعا، و دعا های برگزیده از قران و سنت.

ايمان داشتن به وجود خداوند عز وجل. 2 ـ ايمان به صفت ربوبيت و يگاني خداوند، و اينكه تنها او خالق و روزي دهنده می‌ باشد، و تنها هم اوست كه زنده كرده و می ‌ميراند، و امور تمام هستي در دست اوست. 3 ـ ايمان داشتن به الوهيت خداوند، بدين معنا كه عبادت ويژه و در انحصار خداوند است، و هيچ چيز و هيچ كس جز وي سزاوار و مستحق عبادت و پرستش نمی ‌باشد. 4 ـ ايمان داشتن به اسماء حسني، و صفات خداوند متعال، به همان صورت كه خداوند يكتا و فرستاده‌اش محمد -صلي الله عليه وسلم- بيان داشته‌اند، بدون آنكه در آنها تحريف يا تبديلي شده باشد، يا صفتي را تعطيل كرده و يا به آن كيفيتي و يا چيزي را شبيه بگردانيم.

رساله‌ای است در بررسی تاریخی علت و کیفیت روزة عاشورا و فضایل آن در قبل و بعد از اسلام. نویسنده در آغاز ضمن اشاره به معنی لغوی و وجه تسمیة عاشوراء ، قدمت سنت روزه‌داری در این روز را بیان کرده و علت منسوخ شدن و رواج مجدد آن (پس از اسلام) را شرح می‌دهد. در ادامه به حکمت و ارزش روزه عاشورا اشاره نموده و انواع روزه‌های عاشورا و چگونگی انجام هریک را بازگو می‌کند. بخش بعدی اثر، شرح فضایل روز عاشورا از نگاه پیامبر اسلام است. وی سپس به روایات رسیده درباره روزه حضرت نوح و موسی و محمد در روز عاشورا اشاره کرده و نحوه روزه‌داری این روز را توسط صحابه و تابعین، تبیین می‌نماید. سابقه روزه‌داری قریش و جاهلیت در روز عاشورا و نحوه گرامیداشت عاشورا در عهد امویان، عباسیان، فاطمیان، ایوبیان و آل بویه، مطالبی است که در ادامه فصل می‌آید. بخش پایانی کتاب، به بدعت‌های مرسوم در روز عاشورا و روایات ائمه شیعه درباره این روز اختصاص دارد.

بررسی انتقادی اعتقادات تشیع و ردّ عقاید آنهاست. نویسنده این اثر، که رئیس سازمان اهل سنت پاکستان است، با بررسی دقیق کتب حدیثی شیعه، عقاید آنها را با استفاده از آیات هدایتگر قرآن، روایات نبوی و اهل بیت مورد نقد قرار داده و فساد و نادرستی آنها را اثبات می‌کند. وی با احاطه بر مراجع حدیثی شیعه، عقاید باطل آنان را در هفده فصل مجزا جمع‌آوری کرده و با استدلال و احتجاج کافی، به ردّ آنها می‌پردازد. از جمله این عقاید می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:

بیان مفاهیم بدعت و چگونگی پیدایش آن در جوامع اسلامی و احکام و مسایل مرتبط با آن است. پس از دوران طلایی صدر اسلام، عواملی چند باعث پیدایش نوآوری‌های غیر شرعی و نادرست در دین شد که مهم‌ترینِ این عوامل عبارت‌اند از: فاصله زمانی با رسول خدا و اصحاب ایشان، ناآگاهی نسبت به زبان عربی، پیروی از هوی و هوس، تحزّب مذهبی مناسبات مرادی و مریدی. این عوامل ابتدا موجب بدعتگذاری در عقاید و سپس در امور تعبدی شدند. بدعت به ویژه در میان علمای اسلامی دارای اشعاباتی شد، از جمله: بدعت حسنه و سیئه. موضوع اعصلی این کتاب پرداختن به اینگونه مسایل – به ویژه بدعت حسنه و سیئه – است. این موضوع، به صورت ویژه‌ای مورد ارزیابی انتقادی قرار گرفته و دلایل طرفداران این تقسیم، به چالش کشیده شده است. نویسنده، کتاب را در پنج فصل تنظیم نموده است: در فصل نخست مفهوم بدعت مورد بحث قرار گرفته و در فصل بعد، بدعت در نصوص شرعی به تفصیل پیگیری شده است. فصل سوم روایاتی از اهل سنت و شیعه امامیه را در ذمّ بدعت نقل کرده و در فصل چهارم، علل پیدایش و گسترش بدعت را در جوامع اسلامی شرح می‌دهد. در فصل پایانی، تقسیمات بدعت به اعتبارِ دلیل، شمول و تحسین و تقبیح ذکر شده و توضیحاتی درباره هریک ارائه می‌شود.

این رساله، نصیحتی است به هر شیعه‌ی فریب خورده‌ای که نمی‌داند از او چه خواسته می‌شود، و چه نقشه‌ای در قدیم و جدید توسط نیروهای شر و فساد برای او کشیده شده و می‌شود، و نیز نصیحتی است برای هر مسلمان سنی مذهب تا دین راستینش را بشناسد، و بداند که دشمنان چه حقه‌ها و نیرنگ‌هایی بر علیه این دین بکار می‌برند. وی – الله تعالی او را به سوی رشاد و (حق‌گویی) توفیق دهد – کوشیده‌است که در این رساله گوشه‌هایی از عقاید و اخلاقیات و سلوکیات روافض با اهل سنت – از حیث مباح دانستن خون و مال اهل سنت و فحش دادن به آن‌ها، و لعنت کردنشان، و تهمت زدنشان و فریب دادنشان و بکار بردن تقیه در برابر آن‌ها – را به تصویر بکشد. وی بیان می‌کند که شیعه، به این دلیل دارای اعتقادات فوق است که اهل سنت را بخاطر باور داشتن به خلافت خلفای راشدین و عدم موافقت با شیعیان در معتقد بودن به امامت ائمه‌ی دوازده‌گانه شیعیان، کافر و از دایرة دین خارج می‌دانند. در نظر گاه شیعیان «امامت» مهمترین رکن اصول دین است، و از این روی، کسی که دوازده امام را نمی‌شناسد، دارای ایمان نیست و کسی که به آن‌ها و حقوق آن‌ها ایمان نیاورده‌است، دارای ایمان نیست، و امامت در نزد آن‌ها مقامی الهی است که الله تعالی بسان مقام نبوت که آن را به هر کس که بخواهد می‌دهد، هر کس را که بخواهد برای آن بر می‌گزیند! بنابراین بر اساس عقیده‌ی روافض «امامت» دوام مقام نبوت و لطفی از جانب الله است و در هر عصری وجود امامی لازم می‌آید که در وظایف و مسئولیت‌های عظیم پیامبر، جانشین وی شود؛ و ائمه حجت‌های خدا بر مردم هستند، و بسان انبیاء حق تشریع دارند، و از همه رذیلت‌های ظاهری و باطنی و از هر خطا و سهوی و نسیانی و جهلی – از دوران کودکی تا دوران مرگ – معصوم می‌باشند، و با خصوصیات و صفات منحصر به‌فردی که از جانب الله تعالی به آن‌ها داده شده و فقط به آن‌ها اختصاص داده شده، تمایز می‌یابند، شیعیان در ارتباط با آن امامان بسیار اغراق ورزیده تا جائی که آن‌ها را با صفات الوهیت و ربوبیت توصیف کردند. مؤلف کوشیده‌است که در مقام تلاش و نصیحت گوشه‌هایی از دیدگاه‌‌های ‌خجالت‌آور و ذلت بار آن‌ها را در برابر صحابة رسول الله صلی الله علیه و سلم و رهبران یعنی حاملان نخستین دین – از کسانی که الله تعالی آن‌ها را برگزید، و از دین و فداکاری و بذل و کوشش آن‌ها خشنود گشت – بیان نماید، و نصایح خود را در گوش بسیاری از دعوتگران اسلامی که فریب رافضه و انقلاب و شعارهای براق و دروغین و صداهای دلربا و توخالی آنان را خورده، و ادعا و تقیه‌ی آن‌ها را باور کرده، و سعی کرده‌اند، هم خود و هم جوانان خود را در جهت جانبداری از آن انقلاب و حمایت کردن از آن و اقتدار کردن به آن در حرکت اسلامی خود تشویق کنند و کمترین توجهی به بدعقیدگی و گناه بزرگ آن‌ها در حق حکومت اسلامی در طول گذشت تاریخ نکنند، زمزمه می‌کند و می‌گوید که آن‌ها در برابر خلافت راشده، و حکومت بنی امیه و حکومت عباسی‌ها چه دیدگاه‌ها و کرداری اتخاذ کرده، و اجداد صفوی آنان با اهل سنت چه کارها کرده‌اند. البته که در این، برای کسی که دارای قلبی است یا گوش می‌دهد و خود گواه است، پند و اندرزی نهفته است! پس باید که تاریخ را بخوانند و با عقاید شیعیان آشنا شوند! چرا که تاریخ هیچ گاه گناه نابخشنودی آن‌ها را در فراخوانی به سوی نزدیک‌سازی شیعه و سنی و سوء استفاده از هم‌همه و هیاهوی جوانان متحمس و برافروخته – بعنوان نوعی دلسوزی برای اسلام – در آغوش‌های رافضه و در آشیانه‌های «رفض» نمی‌بخشد! پس همة شما نگهبان هستید، و همه شما مسئول و نگهبان زیردستان خود می‌باشید!

در این کتاب دیدگاه آل را نسبت به صحابه و یاران پیامبر تبیین می کنند.

ماجرای غدیر از دیدگاه اهل سنت بیان می کنند.

این کتاب توسط یک شیعی سابق نوشته شده است که در مذهب شیعه پاسخ دهها سوال خود را نیافته است و در نهایت موحد شده اند و مذهب خرافاتی و ضدعقل را رها کرده اند.

کتاب زیر نظر که اثر خامة أستاذ دانشمند مولانا محمد عمر نقشبندی مجددی دامت فیوضهم میباشد مشتمل بر اثباتِ توحید به عناوینِ مختلفه و نفی شرک و مذمتِ آن، و عقائد مشرکین نسبت به ذات و صفاتِ رب العالمین، تعریف علم غیب، نفی علم غیب از غیر الله، بیان حکمت و فلسفة عبادتِ غیر الله، بیان وسیله و معنی وسیله و اقسامِ توسل، تفصیلاتِ شرک فی العبادة، بیان سدّذرائع شرک، بیان تعریف بدعت و معنی مأخذِ آن، تعریف اصطلاحی بدعت، اقسامِ بدعت به بدع حقیقیه و اضافیه و فرق آنها، بیان فرق بین بدع و مصالحِ مرسله و استحسان، بیان اسقاطِ مروج، بیان بعضی مسائلِ متفرقه و بدعات متصوفه و جواب بعضی روایاتِ مبتدعین می باشد؛ کتابی است مختصر که خواننده اگر بنظر انصاف و طلب هدایت مطالعه نماید، برایش یقیناً خضرِ راه ثابت خواهد شد. و ناگفته نماند که در ردِ بدعات و شرکیات کتابی این چنین جالب و مستند و مؤثر در رشتة خود در زبانِ فارسی تا هنوز منتشر نشده است، و سزد که هر مسلمان فارسی‌دان یک جلد از این کتاب را در خانه داشته باشد، تا این که بتواند زندگی خود را بر اساس تعلیماتِ قرآن و ارشادات پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله وأصحابه وسلم استوار کند

اعمالي كه ضد توحيد ويا ايمان به لا اله الاالله است، گاهي در مقابل اصل توحيد قرار مي‌گيرند كه آنرا شرك اكبر مي‌نامند و مرتكب آن، مشرك و مرتد به شمار مي‌رود و گاهي در مقابل كمال توحيد مطلوب قرار مي‌گيرند كه آنرا شرك اصغر مي‌نامند و با ارتكاب آن ضربه‌اي به پيكر توحيد، وارد مي‌شود و آنرا معيوب مي‌سازد و همانطور كه مي‌دانيم توحيد وقتي كامل مي‌گردد كه از هر گونه شركي پاك و منزه باشد. این کتاب برای پالایش اعتقاد از آلایش به شرک و الحاد می باشد

آيا شما مذهب تشيع را مي شناسيد؟ مطمئناً پاسخ شما مثبت خواهد بود. شما در پاسخ اين سؤال خواهيد گفت: مذهب تشيع مذهبي است كه پيروان آن، علي بن ابي طالب و فرزندان ايشان را امامان خود مي دانند، نمازهاي خود را در سه نوبت مي خوانند و روزهاي تاسوعا و عاشورا به سينه زني و نوحه خواني مي پردازند، و صيغه را نيز روا مي دانند. اما در اين كتاب جوانب دیگری از تشیع برایتان آشکار می شود

آموختن عقیده که از مهمترین علوم اسلامی بشمار میرود برهمه پیروان آیین اسلام لازم وضروری است بویژه در عصری که ما قرار داریم

روز آخرت مرحله مهم و با اهميتي در زندگي انسان مي باشد، و آن روز نمايان گر آنچه كه براي انسان اتفاق مي افتد مي باشد، از هنگام مرگش تا اينكه در بهشت يا دوزخ مستقر شود. ما در اين جزوه بطور خلاصه مراحل روز آخرت را براي شما ذكر مي كنيم باشد كه موجب بيداري ما از غفلت، و آمادگي مان جهت آن روز مهم و حساس گردد، و در اين دنيا اعمالي را انجام بدهيم كه در وقت خطرناك و بحراني ما را سود و فايده برساند،

عشق و محبت و احترام صحابه و اهل بيت نسبت به يكديگر چنان در رگ و خون آنان عجين شده بود كه بوي عطر صفا و صميميت آن تا امروز نيز مشام جهانيان را عطر آگين مي‌كند، اما بيماراني كه حس بويايي‌شان كار نمي‌كند و همواره دچار زكام و سرما خوردگي هستند؛ از استشمام اين نعمت بزرگ محرومند

اعتقادات ائمه چهارگانه – ابوحنیفه، مالک، شافعی و احمد – همان عقیده ای است که قرآن و سنت آن را بیان کرده‏اند و صحابه و پیروان حقیقی آنها بر آن اقرار داشته‏اند و بین این امامان – حمد و ستایش برای خداست – هیچ گونه اختلافی در اصول دین وجود ندارد

خداوند پیامبرش را در میان گروهی از خلق خود یعنی اصحاب برگزیده است که او را بر جان و مال خود برتری داده‌اند و در هر حال خود را فدای ایشان نموده‌اند آنان آموزه‏های دین را رساندند و دلسوزانه مسلمانان را نصیحت نمودند و با اجتهادات زیبا و پر برکت خود، راه‏های دین را تهذیب و پاک نمودند و اسباب آن را تقویت نموده تا آثار نعمت‏های خدا بر مردم تبلور شد، و دینش پابرجا و استوار گردید و خط و نشانه‏هایش واضح و آشکار گردید.

حقوقی که فطرت به آن فرا خوانده و شریعت آن را تایید کرده است‬

بیان عقاید اصیل و ناب اسلامی بر پایه آیات نورانی قرآن کریم و سنت حسنة پیامبر رحمت و مغفرت – محمد مصطفی صلی الله علیه وسلم- است. مترجم در خلال مقدمه کتاب، به دشمنی کورکورانه و جاهلانه شیعیان - به ویژه در ایران- با یکتاپرستان عربستان اشاره می‌کند، که در ایران با نام وهّابی شناخته می‌شوند. انگیزه اصلی وی از ترجمه فارسی این کتاب، دفاع از مشرب فکری و عقیدتی آنان و شرح عقاید و آموزه‌های محمد بن عبدالوهاب – مصلح دینی حجاز در قرن 12 هجری- است. این اثر، مرامنامة توحیدی و ایمانی مسلمان آزاده‌ای است که کتاب خدا و سنت رسول پاکش را برای هدایت و نیل به سعادتِ ابدی، کافی و وافی می‌داند و به دور از هر گونه تعصب و جانبداری، تعالیم راستین اسلام را بازگو می‌کند. کتاب حاضر، مشتمل بر سه رساله از شیخ‌الاسلام محمد بن عبدالوهاب است: در رساله نخست، مبانی توحید و خداشناسی، چگونگی شناخت پیامبر، کارکرد و تأثیرات دین در جامعه و وظایف مؤمنان در قبال خداوند و رسولش، بیان شده است. نویسنده در رساله دوم، ملاک‌های تمییز حق از باطل را در پیروی از دین حنیف شرح داده و در رساله سوم، شبهاتی را که مغرضین و مشرکین بر اسلام و اندیشه‌های توحیدیِ آن وارد نموده‌اند، مطرح کرده و به آنها پاسخ‌های مستدلی می‌دهد.

بیان دیدگاه اهل سنت و شیعه درباره اعتقادات اسلامی و رویکرد آنان نسبت به اهل بیت و صحابه رسول خدا است. این اثر در واقع چکیده مباحث ارائه شده در کتاب «منهاج السنه النبویه» اثر شیخ الإسلام ابن تیمیه است، که به صورت موضوعی در اختیار خواننده قرار گرفته است. مؤلف در آغاز، توحید و اقسام سه‌گانه آن را معرفی و عقیده صحابه در این مورد تشریح می‌نماید. سپس نشان می‌دهد که عقاید شیعه چگونه با مفاهیم توحید، در تعارض و تضاد است. تشریح نگاه اهل سنت به مسئله قضا و قدر و نبوت، موضوع فصل آتیِ کتاب است. نویسنده در ادامه، به یکی از مهم‌ترین نقاط اختلاف شیعه و سنی، یعنی مبحث امامت، وارد می‌شود. در این بخش، به تفصیل درباره شرایط جانشینی رسول خدا، عدم وجود نص صریح بر امامت، نقد دیدگاه شیعه به امامت دوازده امام و ضعف شدید عقیده به امام غایب بحث می‌کند. توصیف مناقب و فضل صحابه و نگاه اهانت‌آمیز شیعه به آنان و حتی خاندان رسول خدا، موضوع فصل بعدی کتاب است. دیگر مباحث عبارتند از: پیدایش شیعه و بدعت‌های آن، غُلات شیعه اسماعیلیه و قرامطه باطنیه و نصیریه، اصول فقه شیعه و اختلافات آن با آموزه‌های پیامبر، فقهای اهل بیت و آرای آنان و خلاصه‌ای در فضیلت و علم ائمه.