Тарбияи нафс ва мавъизаҳо

Ҳамаи инсонҳо ба навъе дар пайи хушбахтӣ ҳастанд ва аз бадбахтӣ гурезонанд. Аммо ҳар кас бо дидгоҳ ва ақидаи худ ба хушбахтӣ нигоҳ мекунад ва барои бадбахтӣ, таърифи хоссе дорад.

Ин мақола дорои насиҳатҳое мебошад, ки инсонро водор месозад вақти худро дар ин дунё беҳуда сарф нанамояд ва худро барои рӯзе тайёр бисозад, ки дар он рӯз аз тамоми кору кирдораш ҳисобу китоб хоҳад шуд.

Бародарону хоҳарони гироми! Сахтиҳои даврон ва мусибатҳои шабу рӯз ва ҳар озмоишу балоҳое ки бар сари инсон меояд, дар воқеъ далолат бар имони муъминон ва балоест барои бесаброн, чуноне ки Худованд мефармояд: «Ва албата шуморо меозмоем то ки муҷоҳидон ва собиронро бозшиносонем ва хабарҳои (марбут бар) шуморо расидаги кунем» (Муҳаммад 31).

Зиндаги иборат аз варақҳои (ғам) ва (хурсанди) аст. Шояд ин сухан ҷониби дурусте дошта бошад!!! Агар яке аз мо дар ҳаёти худ, рӯзҳои зиндагии худ бо диққат назар андозад, дар ҳақиқат мебинад ки ӯ ба варақҳои гуногун дар шаклу ранг эҳтиёҷ дорад.

Рӯзе, ки аъмоли инсон ба ӯ нишон дода, аз ӯ суол карда шавад, гиря ва пушаймонӣ фоидае надорад. Рӯзе, ки инсон мегӯяд: «эй кош барои зиндагии абадиям тӯшае мефиристодам»… орзу мекунад, ки ба дунё бозгардад, то барои ибодати Худо талош кунад… вале чи касе метавонад ин фурсатро ба ӯ бидиҳад….дунё дигар барои ӯ тамом шудааст…ҳоло вақти онаст, ки посухи неъматҳои бешумори илоҳиро пас диҳад…

Қудрати Худованди бузургро баёд биёр. Ба ёд дошта бош он ҳангомеро ки ба гуноҳе даст мезани, Худованд туро дида истодааст. Ба ёд дошта бош ки ин ҷасадро Худованд барои ту насиб кардааст, ва ту боши бо ҳамин ҷасад нофармонии уро мекуни, бидон ки ҳар лаҳзае мумкин аст, ки туро аз яке аъзоҳоят маҳрум гардонад.

Рузе аз рузҳо марде ҳамроҳи ҳамсар ва фарзандонаш бо мошини шахсии худ ба сафар баромад, сафари дуру дарозе.

Аз бузургтарин неъматҳои Худованд бар бандагонаш кушодани дари тавба ба руяшон аст, ва он ҳамчун субҳи содиқе барои сафари бозгашти дилҳои шикаста ва чашмҳои гирён ба суи умеди банда аз раҳмати Худованди бузург аст.

Мафҳуми саъодат ва маънои онро фаҳмидан яке аз матолиби муҳими ҳар як фард ва муҷтамаъи инсоният ба шумор меравад, ва яке аз саволҳои муҳим дар зиндагии инсон аст ки: Саъодат чист? Саъид ва хушбахт кист? Саъодати воқеъи дар чист? Ва чигуна инсон метавонад саъодати воқеиро пайдо кунад?

Чипта: Танҳо ба як самт (чиптаи бозгашт нест). Нарх: Ройгон (бепул). Ҷойи махсус: Ҷудо ва тасдиқ шудааст. Маълумоте дар бораи мусофир. Ном. Насаб. Номи падар: Ҳама фарзандони Одам (а). Таркибаш: Хок. Суроға: Сайёраи Замин. ШАРТҲОИ САФАР Нуқтаи равонашавӣ: Ҳаёти дунявӣ. Нуқтаи охирин: Ҳаёти беохир. Транзит: Меҳмонхона - 2 метр зери замин (танҳо барои як шахс). Муддати парвоз: Номаълум.

Аз беҳтарин неъматҳое: ки Худованд барои бандагонаш дода аст, ин аст, ки рӯзҳои бузург ва пурфайзу баракатро барояшон пай дар пай оварда аст; то ин ки бандагонаш аз аҷру савоби ин рӯзҳо баҳраманд шаванд. Чун мавсими ҳаҷ ба поён расид баъд аз он Худованд дигар моҳи бузургеро миёрад "Муҳаррам", ки онро пайғамбари Худо ба номи "Шаҳруллоҳи алмуҳаррам" номида аст. Фазилат ва бузургии рӯзи ошуро, ва рӯза гирифтани он ҳадисҳои зиёде дар баёни фазилат ва рӯза гирифтани рӯзи ошуро аз Пайғамбари Худо ривоят шудааст, ки баъзе аз онҳоро батаври мисол зикр хоҳем кард.

Эй фарзанди одам! Марг ки барои падар ва модарамон (Одам ва Ҳаво алайҳимо салом) ки расид ҳеч шаку шубшҳа нест, ки бар моҳам мерасад. Маънои маргро бо каломи Худо ва бо ҳадисҳои Расулуллоҳ фаҳмонидан чи зебост. Худованд мефармояд: { وَأَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ أَحَجدَكُمُ المَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَولاَ أَخَّرْتَنِي إِلَى أَجَلٍ قَرِيْبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُنْ مِنَ الصَّالِحِيْنَ }. Яъне: "Нафақа кунед аз ончики рузиятон кардаем пеш аз инки марг бар яке аз шумо бирасад ва бигуяд: Парвардигоро агар андаке маргро бар ман тахир биандози ки садақа бидиҳам ва аз чумлаи некукорон шавам, Худованд ҳаргиз марги касеро ки аҷалаш расида бошад тахир намеандозад ва Худо ба ончики анҷом медиҳад огоҳ аст".

Дар ин мақола дар бораи чаҳор чизе суҳбат мекунад ки он чаҳор чиз аз хушбахтии ва саодати инсон мебошад.