(1) Rehefa hitriatra ny lanitra.
(2) Dia ankato ny Tompony izy ary hanao izay rehetra tsy maintsy hataony.
(3) ary rehefa hihetsika ny tany ka hitovy tantana.
(4) ka hamoaka ireo rehetra tao anatiny ho foana tsy hisy hijanona na dia kely aza.
(5) Dia hankato ny Tompony izy ary hanao izay rehetra tsy maintsy hataony.
(6) O! Ry olombelona! Tena marina ianao izay mitolona hizotra hoany amin'ny Tomponao io, dia tsy maintsy hihaona Aminy.
(7) Ka ho an'izay tolorana ny bokiny amin'ny ankavanany.
(8) dia handalo fitsarana maivana dia maivana izy,
(9) Ary hiverina any amin'ny ankohonany am-pifaliana tokoa,
(10) fa ho an'izay tolorana ny bokiny avy ao an-damosiny kosa
(11) dia hiantso an-drafahafatesana izy.
(12) ary hatsipy ao anaty afo.
(13) Fony izy tany amin'ny ankohonany dia niaina tamim-pifaliana tokoa.
(14) Ka dia tsy nihevitra ny hiverina any amin'ny Tompony izy ka hitsangana amin'ny maty.
(15) Indrisy anefa tsy izany ! Ny Tompony dia manara-maso azy fatratra tokoa.
(16) Tsia! Mianiana amin'ny fara-vodi-lanitra mena aho!
(17) Sy amin'ny alina ary amin'izay rehetra koboniny ao!
(18) Ary amin'ny volana rehefa ho fenomanana iny!
(19) Tena marina fa ianareo dia handalo dingana maro mifandimby.
(20) Koa inona anefa no antony tsy mampino azy ireo?
(21) Ary rehefa torina amin'izy ireo ny Kor'oany masina dia tsy manaiky ny hiankohoka izy ireo.
(22) Indrisy anefa fa ireo tsy mpino dia feno fandavana izany,
(23) Nefa I Allah dia mahafantatra tokoa izay kobonin'izy ireo.
(24) Koa ampahafantaro azy ireo ny fahamaizana mangirifiry,
(25) َAfa-tsy izay nino sy nanao asa soa, izy ireo dia hahazo valisoa tsy manam-petra.