109 - سوره كافرون ()

|

(1) (﴿قُلۡ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡكَٰفِرُونَ﴾) یعنی آشکارا و به صراحت به کافران بگو:

(2) (﴿لَآ أَعۡبُدُ مَا تَعۡبُدُونَ﴾) آنچه را که شما می‌پرستید، نمی‌پرستم؛ یعنی از هر چیزی که به غیر از خدا می‌پرستند، در ظاهر و باطن دوری کن.

(3) (﴿وَلَآ أَنتُمۡ عَٰبِدُونَ مَآ أَعۡبُدُ﴾) و شما نیز نمی‌پرستید آنچه را که من می‌پرستم؛ چون شما عبادت خود را خالصانه برای خدا انجام نمی‌دهید، و پرستش شما برای خدا همراه با شرک است و عبادت نامیده نمی‌شود. (﴿وَلَآ أَنتُمۡ عَٰبِدُونَ مَآ أَعۡبُدُ﴾) این را تکرار کرد تا بر دو نکته دلالت نماید: اول بر عدم وجود کار، و دوم بر اینکه این حالت همیشگی است.

(4) (﴿وَلَآ أَنتُمۡ عَٰبِدُونَ مَآ أَعۡبُدُ﴾) و شما نیز نمی‌پرستید آنچه را که من می‌پرستم؛ چون شما عبادت خود را خالصانه برای خدا انجام نمی‌دهید، و پرستش شما برای خدا همراه با شرک است و عبادت نامیده نمی‌شود. (﴿وَلَآ أَنتُمۡ عَٰبِدُونَ مَآ أَعۡبُدُ﴾) این را تکرار کرد تا بر دو نکته دلالت نماید: اول بر عدم وجود کار، و دوم بر اینکه این حالت همیشگی است.

(5) (﴿وَلَآ أَنتُمۡ عَٰبِدُونَ مَآ أَعۡبُدُ﴾) و شما نیز نمی‌پرستید آنچه را که من می‌پرستم؛ چون شما عبادت خود را خالصانه برای خدا انجام نمی‌دهید، و پرستش شما برای خدا همراه با شرک است و عبادت نامیده نمی‌شود. (﴿وَلَآ أَنتُمۡ عَٰبِدُونَ مَآ أَعۡبُدُ﴾) این را تکرار کرد تا بر دو نکته دلالت نماید: اول بر عدم وجود کار، و دوم بر اینکه این حالت همیشگی است.

(6) بنابراین میان دو گروه فرق گذاشت و هر دو را از هم جدا کرد، و فرمود: (﴿لَكُمۡ دِينُكُمۡ وَلِيَ دِينِ﴾) همان‌طور که خداوند متعال فرموده است: ﴿قُلۡ كُلّٞ يَعۡمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِهِۦ﴾ بگو: «هرکس به آئین خودش عمل می‌کند.» ﴿أَنتُم بَرِيٓ‍ُٔونَ مِمَّآ أَعۡمَلُ وَأَنَا۠ بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ﴾ شما از آنچه من انجام می‌دهم بیزار هستید، و من از آنچه شما می‌کنید بیزارم.