Tawhid (Monotheism)

İnsanlar, fıtratları ve kâinatı tefekkürlerinin gereği olarak Rubûbiyet tevhîdini kabul etmeleri ve yalnızca bu tevhîdi kabul etmenin Allah Teâlâ’ya îmân için yeterli olmayınca ve bu tevhîd, sahibini cehennem azabından kurtaramayacak olunca, elçilerin dâvetleri, özellikle de elçilerin sonuncusu Peygamberimiz Muhammed’in dâveti, Ulûhiyet tevhîdi üzerinde yoğunlaşmıştır. -Allah’ın en fazîletli salât ve selâmı, O’nun ve diğer elçilerin üzerine olsun-. Muhammed -sallallahu aleyhi ve sellem- insanlardan, Allah Teâlâ’ya ibâdet etmeyi ve O’ndan başkasına ibâdet etmemeyi içeren "Lâ ilâhe illallah sözünü" demelerini istiyordu. Müşrik araplar ise ondan kaçıyorlar ve şöyle diyorlardı: "O (Muhammed), (o kadar çok) ilâhları nasıl oldu da tek bir ilâh yaptı? Doğrusu, (haber verdiği ve insanları ona dâvet ettiği) bu, ne tuhaf bir şeydir."

Şâirin: Kötülüğü; kötülük için değil, fakat ondan korunmak için bildim. Kötülüğü iyilikten bilemeyen (ayırt edemeyen) kimse ona düşer." Dediği gibi, müslümanın hakkı bildikten sonra ondan uzak durabilmesi için bâtılı da bilmesi gerekir. Nitekim Huzeyfe b.el-Yemân -Allah ondan râzı olsun- şöyle derdi: (( كَانَ النَّاسُ يَسْأَلُونَ رَسُولَ اللهِ  عَنِ الْخَيْرِ، وَكُنْتُ أَسْأَلُهُ عَنِ الشَّرِّ مَخَافَةَ أَنْ يُدْرِكَنِي.)) "İnsanlar, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-’e iyilik hakkında sorarlardı.Ben ise, (insanlar arasında vukû bulabilecek fitnelerin) bana ulaşmasından endişe ettiğim için O’na şer hakkında sorardım."