Akide - İnanç

Kitap hakkında kısa bilgi: Yazar, bu kitapçıkta Fıkhı Ekber ve Fıkhı Asğar’dan olan bütün ilimlerle müslümanın üzerinde bulunması gereken şer’î ahlâk ve İslâmî âdâbı derleyip toplamış, son olarak da şirkten ve her türlü günahlardan uzak durmak gerektiğine dâir sözlerle bu kitapçığı sona erdirmiştir. Bu kitapçık, müslümanın, akîde, ibâdet, ahlâk, davranış ve metod açısından nasıl olması gerektiğine uygun olarak gelmiştir. Bu sebeple bu kitapçık, adı gibi gerçekten ümmet için önemli dersleri içermektedir. Bunun içindir ki bu güzel kitapçığı pek çok âlim şerhetmiştir.İşte bu şerhlerden birisi de değerli âlim Abdulaziz b. Davud el-Fâyiz’in şerhidir.

Kitap hakkında kısa bilgi: Bu kitap, dört mezhep imamı; Ebu Hanife, Mâlik, Şâfiî ve Ahmed b. Hanbel’in -Allah hepsine rahmet etsin- itikadının açıklamasını içermektedir. Bu dört imamın akîdeleri de; Kur’an ve Sünnet’in işâret ettiği, sahâbe ve onlara güzellikle uyan tâbiînin üzerinde bulundukları akîdedir. Bu imamlar arasında -Allah’a hamd olsun- dînin esasları konusunda hiçbir görüş ayrılığı yoktur. Aksine onlar, Allah Teâlâ’nın sıfatlarına îmân, Kur’an’ın, Allah’ın kelâmı olduğu ve mahluk olmadığı, îmânın, kalp ve dilin tasdiki ile olması gerektiği konusunda hemfikirdirler. Hatta onlar, Yunan felsefesinden ve kelâmcı ekollerden etkilenen Cehmiyye gibi kelâmcılara karşı durmuşlar ve onları reddetmişlerdir.

Bu kitap, Faziletli Şeyh Abdurrezzak b. Abdilmuhsin el-Abbad el-Bedr'e aittir. Müellif bu kitapta Kur'an ve Sünnet ışığında imanı artıran ve eksilten etkenleri açıklamaktadır.

Bu kitap, Şemsuddin İbn Kayyim el-Cevziyye rahimehullah'ın " İğasetu'l-Lehfan Min Mesaidi'ş-Şeytan" adlı eserinden bir bölümdür. Burada Yahudilerin tarih boyunca itikatlarında yaşanan derece derece değişimler açıklığa çıkarılmaktadır. Öyle ki bu itikat güçlü çelişki ve karmaşalar içeren noktaya gelmiştir.

Bu çalışmada, kolay ve akıcı bir üslup ile tüm farklı dinlerin, fikri mezheplerin, cemaat ve grupların tanımı yapılmıştır.

Yazar; kitapları, risâleleri ve fetvâları ışığında Muhammed b. Abdulvahhab’ın selef akidesini açıklamaktadır.

Bu risâle, Şeyh Muhammed b. Abdulvahhab’ın hayatını, dâvetini, sözlerini, ona atılan iftirâları ve bu iftirâlara verilen reddiyeleri içermektedir.

Bu, hurâfe ve bid’atların karıştığı her türlü şeyden berî kılan selefî akîdeyi, bu ümmetin selefinden, sahâbeden; sahâbe, tâbiîn ve onlardan sonra gelen ve müslümanların hidâyet ve dirâyetlerinde icmâya vardığı muhakkik âlimlerden gelen Ehl-i Sünnet ve’l-Cemaat akîdesini müslümanlar için beyan eden özlü bir risâledir.

Bu, faydası büyük bir risâledir. Belki de bu risâle, Elbânî’nin ardında bıraktığı, içinde dînine ve Nebisi Muhammed -sallallahu aleyhi ve sellem-’in sünnetine tutkun müslümanın uyması gereken sahih selefî metod usûlünün beyanı bulunan çalışmaların en önemlisidir. Bu risâlenin aslı, Elbânî’nin, Selefî dâvetin usûlü hakkındaki ilmî bir konferansı ve Elbânî’nin hayatı boyunca her zaman dâvet ettiği Selefî Metod’a dâir kayıtlardır.

Değerli âlim Muhammed b. Salih el-Useymîn’in cevapladığı sorunun metni şöyledir: "Zayıf îmânlı birisine, toplumunda lider konumunda olmasa bile îmânı kuvvetlensin diye zekât verilebilir mi?"

Bir kulun Tevhidi gerçekleştirmesi nasıl mümkün olur?

Şeytan, Allah -azze ve celle-’nin zâtı ile ilgili olan meselelerde bir kimseye büyük bir vesvese vermekte ve onun bu durumdan çok endişe etmesine sebep olmaktadır. Bu kimsenin ne yapması gerekir?

Tevhid ve kısımları hakkında ilimleri olan bazı kardeşlerden, Şeyhul-İslam Takiyyud-Din İbnu Teymiyye’nin -Allah ona rahmet etsin- tevhidi “Tevhidur-Rububiyye ve Tevhidul-Esma ves-Sıfat” diye ikiye ayırdığını duydum. Bu sözün doğruluğu nedir? Şeyh Muhammed ibnu İbrahim tevhidi dört kısmamı ayırıyordu? Son olarak Şeyh Sâlih el-Fevzan, tevhidi dört kısmamı ayırıyor?