دوعاكان

ئازيزان و خۆشه‌ويستان دروستكراوه‌كانی خوای گه‌وره‌ هه‌موویان موحتاجی ڕه‌حمه‌تى خودان وپێویستیان به‌ئه‌وه‌، خواى گه‌وره‌ش بێ نیازه‌ له‌ئه‌وان و پێویستى پێیان نییه‌، په‌روه‌ردگار پێویستى كردووه‌ له‌سه‌ر به‌نده‌كانى كه‌ لێى بپارِێنه‌وه... خوێنه‌ری به‌ڕێز: له‌م بابه‌ته‌ ئه‌مانه‌ی خواره‌وه‌ بخوێنه‌ره‌وه‌: ١- گرنگی دوعا كردن... ٢- ئادابی دوعا كردن... ٣- جۆره‌كانی دوعا كردن... ٤- ڕێگره‌كانى قبوڵ بوونى دوعا...

موسڵمانانی خۆشه‌ویست: گومانی تێدا نیه‌كه‌وا پاڕانه‌وه ‌وه‌كو چه‌ك وایه‌، وه‌هه‌ر كاتێك ئه‌و چه‌كه‌ ته‌واو بوو و هیچ كه‌م و كورتێكی تێیدا نه‌بوو و، ئه‌و ده‌ست و بازوه‌ی ئه‌و چه‌كه‌ی هه‌ڵگرتوه به‌هێز بوو و، هیج به‌ربه‌ستێك له‌پێشی نه‌بوو،‌ئه‌و كاته‌ئه‌و چه‌كه‌كاریگه‌ر ده‌بێت به‌سه‌ر دوژمندا.

ئادابی‌ موسڵمان له‌گه‌ڵ خوای گه‌وره‌دا بریتیه‌ له‌ سوپاس كردنی خوای گه‌وره‌ له‌سه‌ر هه‌موو نیعمه‌ته‌كانی و به‌ڕاستی پشت ببه‌ستن پێی و شه‌رم لێ كردنی له‌ كاتی ئه‌نجامدانی تاواندا و بزانێت كه‌وا خوای گه‌وره‌ چاودێری ده‌كات.

زیکر و ویردەکانی بەیانیان وئێواران

ئه‌م بابه‌ته‌ باسی فه‌زڵه‌كانی پاڕانه‌وه‌ ‌ده‌كات له‌ ژێر تیشكی ئایته‌كانی قورئان وفه‌رمووده‌كانی پێغه‌مبه‌ری خوا صلى الله عليه وسلم، وه‌ وه‌رگیراوه‌ له‌ كتێبی "مختصر الفقه الإسلامي".

ئه‌م بابه‌ته‌ باسی فه‌زڵه‌كانی ذیكر ‌ده‌كات له‌ ژێر تیشكی ئایته‌كانی قورئان وفه‌رمووده‌كانی پێغه‌مبه‌ری خوا صلى الله عليه وسلم، وه‌ وه‌رگیراوه‌ له‌ كتێبی "مختصر الفقه الإسلامي".

له‌ سوده‌كانی ذیكری خوای گه‌وره‌: ١- شه‌یتان دوور ده‌كاته‌وه‌. ٢- ده‌بێته‌ مایه‌ی ره‌زامه‌ندی خوای گه‌وره‌. ٣- خه‌م و په‌ژاره‌ لاده‌بات له‌سه‌ر دڵ. ٤- خۆشی ده‌خاته‌ دڵه‌وه‌. ٥- دڵ و لاشه‌ به‌ هێز ده‌كات. ٦- رومه‌ت روناك ده‌كاته‌وه‌. ٧- ده‌بێته‌ هۆی هێنانی رۆزی.

ئه‌م وتاره‌ باسی ئه‌و سێ كه‌سه‌ ده‌كات كه‌وا هه‌رچییه‌ك نزاو پاڕانه‌وه‌ ده‌كه‌ن په‌روه‌ردگار وه‌ڵامیان ناداته‌وه‌.

ئه‌م وتاره‌ بریتیه‌ له‌ وه‌ڵامدانه‌وه‌ی ئه‌م پرسیاره‌: ئایا ڕاستی ناوه‌ڕۆكی ئه‌و نامه‌یه‌ چیه‌ كه‌ باس له‌ نهێنی نه‌بوونی پیتی ( یا ) ده‌كات له‌ پێش هاوار و نزاكانی قورئانی پیرۆز، ؟ بۆمان ڕوون بكه‌نه‌وه‌، خوای گه‌وره‌ پاداشتی خێرتان بداته‌وه‌.... بۆ خوێندنه‌وه‌ی ده‌قی نامه‌كه‌ ووه‌ڵامه‌كه‌ فه‌رموو ئه‌م بابه‌ته‌ بخوێنه‌ره‌وه‌...‌

ئه‌م بابه‌ته‌ بریتیه‌ له‌ چه‌ند دوعایه‌ك له‌ قورئان وسوننه‌ت به‌ مه‌به‌‌ستی له‌به‌ركردن.

خۆشه‌ویستان له‌ باره‌ی گرنگی یاد وذیكری خوای گه‌وره‌وه‌، شێخ الإسلام ابن تيمية (ڕه‌حمه‌تی خوای لێ بێت) ئه‌ڵێت: یادى خواى گه‌وره‌ بۆ دڵان وه‌ك ئاو وایه‌ بۆ ماسیه‌كان، ده‌ى كه‌واته‌ ئه‌بێت حاڵى ماسى چۆن بێت كه‌ بێ ئاو بێت؟!

خۆشه‌ویستان ئه‌وا جارێكی تر خوای گه‌وره‌ ده‌رفه‌تی پێداینه‌وه‌ كه‌ بگه‌ینه‌وه‌ به‌مانگی پیرۆزی ڕه‌مه‌زان، وه‌لای هه‌مووان ئاشكرایه‌ مانگی پیرۆزی ڕه‌مه‌زان له‌به‌ر پڕ قه‌در وڕێزی له‌لایه‌ن په‌روه‌ردگاره‌وه‌، به‌مانگی نزا وپاڕانه‌وه‌ گیرا بوون ناسراوه‌، جا ده‌بێت ئێمه‌ی باوه‌ڕداریش ئه‌م مانگه‌ به‌هه‌ل وه‌ربگرین وبه‌كۆڵیك په‌شیمانیه‌وه‌ ده‌سته‌كانمان بۆ لای خوای گه‌وره‌ به‌رز بكه‌ینه‌وه‌ وداوای لێخۆش بوون بۆ خۆمان وخێزان ومناڵ ودایك وباوك وخزم كه‌سو كار وسه‌رجه‌م باوه‌ڕداران و لێقه‌وماوانی ئومه‌تی ئیسلام بكه‌ین له‌هه‌ر جێگایه‌ك هه‌ن...

خوشك و برایانی به‌ڕێز، حاجیانی خۆشه‌ویست، په‌روه‌رگاری باڵاده‌ست فه‌رمانی كردوه‌ به‌ به‌نده‌كانی ته‌نها و ته‌نها داوای كۆمه‌كی و یارمه‌تی له‌ ئه‌و بكه‌ن و ته‌نها له‌ ئه‌ویش بپاڕێنه‌وه‌، له‌ به‌رامبه‌ردا خوای گه‌وره‌ به‌ڵێنی ئه‌وه‌شی پێداون كه‌ دێت به‌ هانایانه‌وه‌ و نزاكانیان گیرا ده‌كات.

نزاو پاڕانه‌وه‌ له‌م مانگه‌ پیرۆزه‌ له‌و‌ كاتانه‌یه‌ كه‌ تكا ده‌كرێت وه‌رگیرێت و وه‌ڵام بدرێته‌وه‌، وه‌ رێنمویی بۆ ئه‌مه‌ فه‌رموده‌ی خوای گه‌وره‌یه‌ كه‌ ده‌فرموێت له‌ پاش فه‌رز بونی ئایته‌كانی رۆژوبوون:{ وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ }(البقرة:186).