فه‌زڵی ئه‌م شه‌وه‌له‌لای خوای په‌روه‌ردگار له‌هه‌زار مانگ زیاتره‌هه‌ركه‌س خوای گه‌وره‌بۆی رێك بخات و له‌و شه‌وه‌دا بمێنێته‌وه‌و خه‌ریكی خواپه‌رستی و نوێژ و پارانه‌وه‌و قورئان خوێندن بێت خوای گه‌وره‌له‌گوناهه‌كانی پێشووی خۆش ده‌بێت.

خوشه‌ویستان: وه‌كو بیر خستنه‌وه‌یه‌ك پێم خۆشه ‌ئه‌م بابه‌ته‌تان پێشكه‌ش بكه‌م، چونكه ‌په‌یوه‌ندی به‌كارێكه‌وه‌ هه‌یه‌ ئه‌گه‌ر خوای گه‌وره‌ خاوه‌نه‌كه‌ی ته‌وفیق بدات، ئه‌وه‌ پاداشتێكی زۆر گه‌وره‌ی ده‌ست ده‌كه‌وێت، كاره‌كه‌ش ده‌بێت ته‌نها له‌ ماوه‌ی ده‌ رۆژدا ئه‌نجام بدرێت‌..

بێگومان که‌س نیه‌له‌ئێمه‌که‌تاوانی نه‌کردبێت و پێویستمان به‌به‌زه‌یی و لێخۆشبون و پاداشتی خوای گه‌وره‌نه‌بێت. وه‌شه‌وی قه‌در که‌له‌کۆتایی مانگی ڕه‌مه‌زاندایه‌ئه‌و هه‌موو خێره‌ی تێدا ده‌ست ده‌که‌وێت به‌ڕاستی هه‌له‌و گرنگه‌ئه‌م هه‌له‌بقۆزینه‌وه‌بۆ به‌ده‌ستهێنانی ئه‌و پاداشته‌گه‌وره‌یه‌.