(1) Ey libasına bürünüb örtünmüş (yəni, Peyğəmbər səllallahu aleyhi və səlləm).
(2) Qalx və insanları Allahın əzabı ilə qorxut!
(3) Öz Rəbbini uca tut!
(4) Özünü günhalardan, libasını da murdar şeylərdən təmiz saxla!
(5) Bütlərə tapınmaqdan uzaq dur!
(6) Etdiyin yaxşı əməli çox bilib Rəbbinə minnət etmə!
(7) Sənə üz verəcək bütün çətinliklərə Allah üçün səbir et!
(8) Elə ki, İkinci kərə sura üfürüləcək,
(9) O gün çox şiddətli bir gün olacaqdır.
(10) Allaha və Onun elçilərinə küfr etmiş kimsələrə həmin gün asan olmayacaqdır.
(11) Ey Peyğəmbər! Məni, anasının bətnində heç bir mal-dövləti və övladı olmadığı halda yaratdığım kimsə (Vəlid ibn əl-Muğira) ilə tək burax.
(12) Mən ona çoxlu var-dövlət verdim.
(13) Həmçinin, ona həmişə yanında olan, onunla birlikdə yığıncaqlarda iştirak edən, mal-dövləti çox oldundan onu çox vaxt səfərlərdə müşahidə edən oğullar verdim.
(14) Habelə, ona gözəl gün-güzaran, çoxlu ruzi və övlad verdim.
(15) O, Mənə küfr etməyinə rəğmən, bu qədər verdiyim nemətlərdən sonra, yenə də əlavə olaraq var-dövlətinin artırmağımı istəyir.
(16) Bu iş heç də onun təsəvvür etdiyi kimi deyil. Çünki o, rəsulumuza nazil etdiyimiz ayələrimizi inadla inkar edib onları yalançı sayırdı.
(17) Mən ona dözə bilməyəcəyi məşəqqətli bir əzaba yükləyəcəyəm.
(18) O nemətləri bəxş etdiyim kafir Quranda deyilənlərin batil olduğunu sübut etmək üçün fikirləşdi, sonra da özü-özülüyündə buna qərar verdi.
(19) Onu lənətə və əzaba düçar olsun! Necə qərar verdi.
(20) Sonra yenə onu lənətə və əzaba düçar olsun! Gör necə qərar verdi.
(21) Sonra o öz dediklərinə nəzər saldı və düşündü.
(22) Sonra o, Qurana dair tənə edəcəyi bir şey tapmadıqda, üz-gözünü turşudub qaşqabağını tökdü.
(23) Sonra o, imandan üz çevirdi və Peyğəmbərə (səllallahu aleyhi və səlləm) tabe olmağa təkəbbür göstərdi.
(24) Və dedi: "Muhəmmədin dedikləri Allahın kəlamı deyil, əksinə, bu, başqasından eştdiyi bir sehrdir.
(25) Bu, Allahın kəlamı deyil, əksinə, insan kəlamıdır.
(26) Mən bu kafiri Cəhənnəmin təbəqələrindən birinə salacağam. Bu, istisindən əzab çəkəcəyi Səqərdir.
(27) Ey Muhəmməd! Sən nə bilirsən, Səqər nədir?!
(28) O, içində əzab verilənlərdən heç kəsi salamat buraxmaz, hər kəsi yandırar, sonra o əzaba düçar olan kəs əvvəlki halına qayıdar, sonra da od onu yenə yandırar, beləcə, davam edər.
(29) O od dərini yandırıb-yaxar və onu dəyişdirər.
(30) Cəhənnəmin üzərində mühafizəkar olan on doqquz mələk vardır.
(31) Biz Cəhənnəm gözətçilərini yalnız mələklərdən etdik. Bəşər övladının onlar gücü çatmaz. Biz o mələklərin sayını on doqquz etdik ki, bu, Allaha küfr edən kəslər üçün bir sınaq olsun, onlar deyəcəklərini desinlər, beləliklə də, əzabları qat-qat artsın, habelə, özlərinə Tövrat verilmiş yəhudilər, eləcə də, özlərinə İncil verilmiş nəsranilər öz kitablarında deyilənləri təsdiqləyən Quran nazil edildikdə, yəqinlik hasil etsinlər, üstəlik, Kitab əhli möminlərin əməlinə uyğun hərəkət etdikdə möminlərin imanı artsın, yəhudilər, nəsranilər və möminlər haqqa şübhə etməsinlər və imanlarında tərəddüd edən kəslər və kafirlər desinlər: "Allah bu məsəllə nə demək istəyir?" Bu sayı inkar edən kimsənin azması və onu təsdiqləyən kimsənin doğru yola gəlməsi kimi, Allah dilədiyi kimsəni azdırır, dilədiyini də doğru yola yönəldir. Sənin Rəbbinin qoşunlarının sayı o qədər çoxdur ki, onu yalnız pak və müqəddəs olan Rəbbin bilir. Cəhənnəm, bəşər övladı üçün bir xatırlama olub, beləliklə də insanlar, onun sayəsində Uca Allahın əzəmətini başa düşürlər.
(32) Xeyir, bu heç də bəzi müşriklərin iddia etdiyi kimi deyildir. Onların öz havadarları ilə birlikdə Cəhənnəm gözətçilərinə üstün gələcək, hətta onları Cəhənnəmdən sıxışdırıb çıxarma iddiaları batildir. Uca Allah bu ayədə aya and içmişdir.
(33) Uca Allah, həmçinin, dönüb gedən gecəyə and içir.
(34) Uca Allah, həmçinin, ağarmaqda olan sübhə and içir.
(35) Həqiqətən də, Cəhənnəm odu ən əzəmətli fəlakətlərdən biridir.
(36) Cəhənnəm insanları qorxutmaq üçün bir xəbərdarlıqdır.
(37) Ey insanlar! Sizlərdən, Allaha iman gətirib yaxşı işlər görməklə irəli çıxmaq, yaxud küfr etmək və günah işlər görməklə geriyə düşmək istəyənlər üçün.
(38) Hər kəs öz əməlinin əvəzini alacaqdır! Beləcə, əməlləri onu ya həlak edər, ya da onu həlak olmadan xilas edər.
(39) Yalnız möminlərdən başqa. Belə ki, onlar günahlarına görə cəzalandırılmayacaqlar, əksinə, onların yaxşı əməlləri olduğuna görə Allah onları bağışlayacaqdır.
(40) Qiyamət günü onlar Cənnət bağlarında bir-birlərindən soruşacaqlar –
(41) Etdikləri günahlar ucbatından özlərini həlak etmiş kafirlər barəsində.
(42) Möminlər onlara deyəcəklər: "Sizi Cəhənnəmə salan nədir?"
(43) Kafirlər də cavab verib deyəcəklər: "Biz dünya həyatında fərz buyurulan namazı qılan kimsələrdən deyildik.
(44) Allahın bizə verdiyi ruzidən kasıbı yedizdirməzdik.
(45) Biz, batil əhli ilə bir yerdə olar, onların getdiyi yerə gedər və əyri yol tutmuş zəlalət əhli ilə birlikdə batil sözlər danışardıq,
(46) Və əməllərin əvəzi veriləcək günü yalan hesab edərdik –
(47) Ölüm bizə yetişənədək haqqı yalan saymaqda davam etdik və beləcə, bizimlə tövbə arasına maneə çəkildi".
(48) Qiyamət günü mələklərdən, peyğəmbərlərdən və əməlisaleh insanlardan şəfaət edənlərin vasitəçiliyi kafirlərə fayda verməz. Çünki şəfaətçiliyin qəbul edilməsinin şərtlərindən biridə, Allahın şəfəat ediləcək kimsədən razı qalmasıdır.
(49) O müşriklərə nə olub ki, Qurandan üz çevirirlər?
(50) Onlar Qurandan üz çevirməkdə və ondan qaçmaqda sanki bərk qaçan vəhşi uzunqulaqlardır.
(51) Aslandan qorxub qaçırlar.
(52) Əksinə, o müşriklərdən hər biri istəyir ki, səhər oyandıqda başının üstə qoyulmuş bir kitab olsun və o kitab Muhəmmədin (səllallahu aleyhi və səlləm) Allah tərəfin göndərilmiş bir rəsul olduğunu xəbər versin. Bunun səbəbi sübutların az olması və ya dəlillərin zəif olması deyil, sadəcə bu, inadkarlıq və təkəbbürlükdür.
(53) Bu iş heç də belə deyil, əksinə, onların öz azğınlıqlarında davam etməsinin səbəbi budur ki, onlar axirətdə veriləcək əzaba inanmırlar və buna görə də küfür əməllərində davam edirlər .
(54) Heç şübhəsiz ki, bu Quran bir öyüd-nəsihət və bir xatırlatmadır.
(55) Kim Quranı oxuyub ondan öyüd-nəsihət götürmək istəsə, onu oxuyub öyüd-nəsihət götürər.
(56) Allah istəmədikcə onlar öyüd-nəsihət alıb xatırlaya bilməzlər. Əmrlərinə tabe olmaqla, qadağan etdiklərindən uzaq durmaqla qorxub çəkinməyə layiq olan da, tövbə edən qullarının günahlarını bağışlamağa qadir olan da Odur.